پژاک و سران آن باید پاسخ دهند که مگر پژاک مدعی نیست که برای دفاع از حقوق کردهای ایران ایجاد شده است؟ پس چرا کودکان و نوجوانان کرد ایرانی را ربوده و آنها را برای جنگیدن به ترکیه، عراق و سوریه می‌فرستد؟ چه تعداد از این کودکان در این جنگ و خونریزی جان خود را از دست داده‌اند؟

گروه دوستی کردها در پارلمان اروپا از سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی (OPCW) و سازمان ملل خواست تا هیئتی را به کردستان عراق بفرستند تا هرگونه استفاده از تسلیحات شیمیایی را توسط ارتش ترکیه در جریان عملیات نظامی خود در کردستان عراق بررسی کنند.

فاطمه امارا کودکی از ماکو در روستایی مرزی بود که حتی مدرسه هم نرفته بود! او در خانواده‌ای فقیر که در مراتع در فصل بهار و تابستان به چرای گوسفندان مشغول بودند، بزرگ شد. او و دختر عمویش با هم بازی می‌کردند که فریب پژاک را خوردند و به قندیل آمدند.

نایله محمد، یکی از اعضای سازمان حقوق بشر عفرین، با اشاره به اینکه از زمان کنترل ترکیه بر عفرین، جنایات علیه زنان به امری عادی تبدیل شده است، گفت که ترکیه باید به دلیل جنایات جنگی تحت تعقیب قرار گیرد.

دفن اعضای گروه‌های مسلح و تروریستی در اقلیم، بار دیگر این سوال را به ذهن متبادر می‌سازد که چرا اقلیم اجازه فعالیت و حتی دفن اعضای گروه‌های مسلح را در خاک خود می‌دهد؟ چون این اقدام، قطعا با اطلاع و اجازه دولت اقلیم صورت گرفته است. این امر در حالی صورت گرفته که دولت اقلیم به هنگام مقابله مثل دولت ایران با گروه‌های مسلح، مدعی نقض حاکمیت خود می‌شود! اما در برابر اقداماتی که از داخل خاک آن صورت گرفته، مسئولیتی نمی‌پذیرد.