دلایل متعددی از جمله حضور گروه های شبه نظامی چون پژاک در مناطق مرزی، اقدام به اخاذی از کسبه و ایجاد فضای نامناسب برای فعالین اقتصادی منجر به عدم رونق کسب و کار مردم شده است.
بعد از ۴ دهه از انقلاب ۵۷، کومله، حزب دموکرات کردستان ایران، پژاک، خبات کردستان و هر گروه مسلح دیگری، جز امنیتی کردن فضا، نقض حقوق کردها، اقدامات تروریستی، اخاذی از فعالان اقتصادی و تولیدی و به کشتن دادن جوانان کُرد چه دستاوردی داشته است؟ آیا زمان بازاندیشی در این گونه اقدامات مسلحانه نرسیده است؟ این بازاندیشی به توسعه کردستان و حفظ جان صدها کُرد کمک بسیاری خواهد کرد...
افراد مسلح حزب اتحاد دموکراتیک سوریه (پ.ی.د)، ۱۱ کودک کُرد را از سن ۱۲ تا ۱۶ سال از مناطق جداگانه کردستان سوریه در مدت زمان کوتاهی ربودند و به مقصد نامعلومی بردند.
به گزارش رسانههای محلی در اقلیم کردستان عراق، بامداد امروز دوشنبه ٢۴ آبان، عثمان اوجالان برادر عبدالله اوجالان، از سران سابق پ.ک.ک و اولین فرمانده اصلی پژاک بر اثر ابتلا به کرونا فوت کرده است.
پژاک و سران آن باید پاسخ دهند که مگر پژاک مدعی نیست که برای دفاع از حقوق کردهای ایران ایجاد شده است؟ پس چرا کودکان و نوجوانان کرد ایرانی را ربوده و آنها را برای جنگیدن به ترکیه، عراق و سوریه میفرستد؟ چه تعداد از این کودکان در این جنگ و خونریزی جان خود را از دست دادهاند؟
دفن اعضای گروههای مسلح و تروریستی در اقلیم، بار دیگر این سوال را به ذهن متبادر میسازد که چرا اقلیم اجازه فعالیت و حتی دفن اعضای گروههای مسلح را در خاک خود میدهد؟ چون این اقدام، قطعا با اطلاع و اجازه دولت اقلیم صورت گرفته است. این امر در حالی صورت گرفته که دولت اقلیم به هنگام مقابله مثل دولت ایران با گروههای مسلح، مدعی نقض حاکمیت خود میشود! اما در برابر اقداماتی که از داخل خاک آن صورت گرفته، مسئولیتی نمیپذیرد.
آخرین نظرات