گروه مسلح و تروریستی پژاک به عنوان شاخه ایرانی پ.ک.ک، برای تامین نیروی انسانی مورد نیاز خود ضمن تاکید بر اعضای زیر سن قانونی، از این افراد را از روستاهای مرزی و محروم ایران در مناطق کردنشین جذب می‌کند. پژاک به این افراد، وعده کار و تحصیل و امکانات بهتر می‌دهد و آنها را از خانواده جدا و به قندیل منتقل می‌کند. مجید دلایی میلان نیز قربانی سیاست کودک‌سربازی و ناپدیدشدگی اجباری در پژاک شده است.

ابراهیم ایزدی اهل روستای گوزه کویره مریوان است که پس از عضویت در پژاک، خبری از سرنوشت او در دست نیست؛ خانواده وی نیز نمی‌دانند فرزندنشان چگونه، کجا و چه زمانی کشته شده و جنازه وی اکنون کجا دفن شده است.