تا کنون دیده بان حقوق بشر کردستان ایران بر اساس اطلاعاتی که بدست آورده و مورد راستی آزمایی قرار گرفته است، از سرنوشت تعدادی از کودکان کُرد ایرانی که گرفتار پدیده شوم «ناپدیدشدگی اجباری» در گروه های شبه نظامی کُردی شده اند، سخن گفته است.
همانطور که بارها نیز اعلام کرده ایم، رویکرد گروه های شبه نظامی چون پژاک در استفاده از کودکان در جنگ، بر خلاف تعهدی است که آنها در «کنوانسیون ژنو» مبنی بر عدم استفاده از کودکان کمتر از ۱۸ سال داشتند.
شاید بتوان فریب و ربایش نوجوانان، جوانان و البته کودکان کُرد و سپس مسلح کردن و استفاده از آنها برای اغراض و منافع رهبران گروه های شبه نظامی چون پژاک و پ ک ک را تنها دستاورد و هدیه مدعیان دفاع از حقوق مردم کُرد دانست.
در واقع این اقدامی ناقض حقوق بشری است که این گروه ها به طور مستمر به انجام آن اصرار می ورزند.
در حالی که در دنیا خشونت مطرود است و مسائل از طریق دیپلماسی، گفتگو و صحبت با انسان های دیگر حل و فصل می شود، اما پژاک، شاخه «پ ک ک»، برای ترویج خشونت همچنان تلاش می‌کند تا تعداد بیشتری از جوانان کرد را به کام مرگ بفرستد.
اغلب این کودکان (افراد کمتر از ۱۸ سال) با زور و تهدید، وابستگی به مواد مخدر یا پرداخت پول به کار گرفته می‌شوند.
ناپدیدشده ها چه کسانی هستند؟
تحقیقات ما نشان می دهد این کودکان در شرایطی که کودک محسوب می شده اند توسط شبه نظامیان «پ ک ک» و شاخه ایرانی آن به نام پژاک و همچنین شاخه سوری آن به نام «پ ی د» با شاخه نظامی موسوم به YPG به شیوه های مختلف، متنوع و نامتعارف نظیر دادن وعده های همچون کار در خارج از ایران، مهاجرت و در مواردی نیز با تمرکز بر مشکلات و نقاط آسیب پذیر این کودکان نظیر اینکه برخی از آنها کودک طلاق بوده یا اینکه پدران و مادران آنها فقیر یا گرفتار اعتیاد بودند آنها را وارد صفوف شبه‌نظامیان مذکور کرده و این کودکان را به میادین جنگی در سوریه، عراق یا ترکیه برده‌اند.
این کودکان به لحاظ سن کم و عدم تشخیص مسائل سیاسی و نظامی، فرصت فرار یا بازگشت نیزه نداشته اند و متاسفانه از زمان جذب آنها که در برخی موارد ۱۵ سال نیز گذشته است هیچ اطلاع دقیقی به وجود ندارد.
درمواردی برخی رسانه های پ ک ک و پژاک اعلام کرده‌اند که این کودکان در میادین جنگی و درگیری با ارتش ترکیه یا در سوریه کشته شده‌اند، ولیکن مستنداتی وجود ندارد که آیا آنها واقعا کشته شده یا اتفاق دیگری برای آنها افتاده است.
اطلاعاتی که به دست «دیده بان حقوق بشر کردستان ایران» رسیده است توسط برخی از همکاران حقوقدان و فعالان حقوق بشری گردآوری شده و از محل تولد آنها نیز تحقیقات صورت گرفته است.
همچنین در برخی موارد تعدادی از اعضای سابق پ ک ک نیز در یافتن اطلاعات بیشتر از این کودکان مشارکت داشته‌اند.
اطلاعات منتشر شده از سوی «پ ک ک» غیرقابل اعتماد است
در توضیحاتی که رسانه های وابسته به پ ک ک در خصوص یکی از «کودکان کُرد ایرانی ناپدید شده» مطرح کردند، نام فرد را محمود صلاحی عنوان کرده‌اند در حالی که اسم «محمود صالحی» است.
این اطلاعات را یکی از دوستان وی برای دیدبان حقوق بشر کردستان ایران ارسال کرده و درخواست کرده که موضوع اطلاع رسانی شود.
محمود متولد ۱۳ فروردین ۱۳۷۲ از شهر دالاهو در کرمانشاه است.
در رسانه های وابسته به پ ک ک و پژاک که از کشور سوئد پخش می‌شود اعلام شده که وی در ۱۹ ماه آگوست سال ۲۰۱۶ در منطقه آگری طی درگیری با ارتش ترکیه کشته شده است اما این اطلاعات به هیچ عنوان قابل تایید نیست.
تروریست‌های پژاک که یک کودک را برای جنگ فریب داده و به مناطق درگیری با ارتش ترکیه فرستاده اند بدون هیچ توضیح و مستنداتی اعلام می کنند وی در منطقه ای وسیع که اصلاً قابل بررسی نیست کشته شده است و این درحالی است که آنها نام وی را نیز درست منتشر نکرده اند، لذا نمی توان به سایر اطلاعاتی که در خصوص او منتشر شده است نیز اعتماد کرد.
همچنین مشخص نیست که چه کسی او را کشته است و جنازه او کجاست؟!
ابهامات در خصوص مرگ نفراتی که در میان شبه نظامیان پ ک ک و پژاک می روند آنقدر زیاد است که به هیچ وجه نمی توان این اخبار را راستی آزمایی کرد.
فراخوان دیدبان حقوق بشرکردستان ایران
پیشتر ما در خصوص کودکان ناپدیدشده کُرد ایرانی فراخوانی را اطلاع رسانی کردیم که در آن از همه نهادها و مجامع حقوق بشری درخواست داشتیم که در راستای رسیدگی بهتر به این مساله، این مجموعه را مساعدت نمایند.
گفتنی است، ناپدیدشدگانی که تا کنون در خصوص آنها گزارشاتی منتشر کرده ایم عبارتند از: «منیره مینا» اهل خوی، «محمود صلاحی» اهل کرمانشاه، «علی عیسی زاده» اهل خوی، «داوود عثمان پور» اهل ماکو، «یوسف رشیدی» اهل بانه، «حسن بیلکانلو» اهل ماکو و … هستند.
آنطور که در گفتگوها و گزارشات قبلی نیز اعلام کرده ایم، خانواده های این افراد عمدتا بی اطلاع از سرنوشت نامعلوم این افراد هستند و زندگی بسیار سختی را می گذرانند و طبیعی است که در چنین وضعیتی نیازمند یاری می باشند.
حتما بر اساس اطلاعاتی که به صورت مستمر به دست دیدبان حقوق بشرکردستان ایران می رسد، ما همچنان پیگیر سرنوشت نامعلوم ناپدیدشدگان کُرد ایرانی خواهیم بود و از تمام افراد، نهادها و سازمان های حقوق بشری نیز درخواست کمک داریم.
