خبرگزاری فرات، ارگان گروه تروریستی پ.ک.ک، که به تازگی در جنایتی جدید، اخبار مرگ اعضای این گروه را بعد از سال‌ها تاخیر اعلام می‌کند، در یک رویکرد ناشیانه، به تازگی برای فرار از بار مسئولیت کیفری و جنایی گروه پ.ک.ک و همچنین خود؛ مدعی احضار خانواده اعضای کشته شده خود شده است و ادعا کرده دولت ایران، به خانواده «حسین کامکار» تذکر داده که نباید برای فرزندش (که به طز فوق‌العاده مشکوکی در پ.ک.ک کشته شده است) مراسم ترحیم و بزرگداشت برگزار کند. گفتنی است هنوز پ.ک.ک دلیل واقعی مرگ حسین کامکار را اعلام نکرده است و به جای پاسخگویی، باز هم به دروغ‌پردازی‌های ناشیانه متوسل شده تا مسئولیت کیفری خود را در غبار دروغ و اتهام، پنهان نماید. در واقع، پ.ک.ک (متهم اصلی مرگ ده‌ها هزار کُرد در خاورمیانه و عامل اشغال مناطق کردنشین سوریه و عراق)؛ قصد دارد این رویه را ادامه دهد:
«ربایش و فریب جوانان و نوجوانان کُرد- به کشتن دادن آنها یا قتل و ترور این افراد- اعلام خبر مرگ بعد از سال‌ها و اجرای پروژه ناپدیدسازی قهری و در نهایت، دروغ برای فرار از پاسخگویی».
ماجرا از این قرار است که پ.ک.ک اسامی ۴ نیروی کشته شده خود در سال ٢٠١٨ را در سال ۲۰۲۱ اعلام کرده است! یعنی بعد از بیش از ۳۶ ماه! خبرگزاری فرات- ارگان مطبوعاتی گروه تررویستی پ.ک.ک و پژاک؛ اعلام کرده که این افراد «روز ٢٢ مارس ٢٠١٨/ ٢٧ اسفند ١٣٩۶، در بمباران منطقه قندیل [از سوی جنگنده‌های ترکیه] کشته شده‌اند. یکی از این اعضا ایرانی بود و حسین کامکار (با کد سازمانی آرگش شورش- اهل مهاباد) نام دارد. هنوز پ.ک.ک به این سوال جواب نداده که چرا خبر کشته شدن این اعضا باید بعد از سه سال تاخیر اعلام می‌شود؟ آیا پژاک این افراد را به دلیل فرار از این گروه تررویستی، اعدام کرده است؟ آیا آنها قربانی رقابت‌های درون پژاک شده‌اند؟ آیا این عمل و عدم تحویل جنازه آنها به خانواده، مصداق بارز ناپدیدشدگی قهری نیست؟ چرا نهادهای حقوق بشری و خبرگزاری فرات که برای یک تروریستی به نام زینب جلالیان، سالگرد تولد می‌گیرند؛ اکنون ساکت هستند؟
بیشتر بخوانید:
جنایت جدید؛ نشانه دیگری از تروریستی بودن پژاک در سالروز تاسیس/ ناپدید کردن جوانان کُرد ایرانی
اکنون پ.ک.ک و خبرگزاری فرات و البته عامل این ربایش یعنی گروه تروریستی پژاک، برای پاک کردن رد جنایات خود و همچنین فرافکنی، به دروغ ادعا کرده‌اند که دولت ایران حداقل سه بار آقای خدر کامکار پدر حسین کامکار (با کد سازمانی آرگش شورش) را احضار کرده و وی را تحت فشار قرار داده و تهدید کرده است که نباید تحت هیچ شرایطی مراسم ترحیم برای این فرزندش برگزار کند. این خبر در حالی منتشر شده که پ.ک.ک/ فرات ظاهرا فراموش کرده‌اند به دلیل شرایط کرونایی، در همه جای ایران، مراسم تحریم افراد فوت شده برگزار نمی‌شود. در واقع پ.ک.ک برای فرار از پاسخگویی به دروغ بسیار مضحکی متوسل شده است.
پدر حسین کامکار در گفت‌وگوی اختصاصی با دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، ضمن بیان این نکته مهم که هنوز به طور قطعی از مرگ حسین مطمئن نیستند، افزود: «من به شغل بنایی مشغول بودم. حسین نیز بعد از کسب مدرک دیپلم، با من بنایی می‌کرد و به امور نمای ساختمان مشغول بود. اما الان حتی به جنازه وی نیز دسترسی ندارم. من برای ملاقات با حسین به قندیل- مقر پ.ک.ک- هم رفتم تا شاید فرجی شود و بتوانم آنها را ببینم. اما انها گفتند حسین در آموزش است. در حالی که ابتدا مدعی عدم حضور وی در قندیل بودند. سراغ خواهر حسین را نیز از پ.ک.ک گرفتم که آنها مدعی شدند وی به سوریه اعزام شده است. من همانجا هم این سوال را پرسیدم که سوریه چه ارتباطی با کردهای ایران دارد؛ اما آنها به من پاسخ ندادند».
وی افزود: «حسن برادر کوچکتر حسین است که اکنون ازدواج کرده و ما حقیقتا دیگر طاقت فراق وی را نداشتیم. شیرازه خانواده ما از هم پاشیده و نمی‌دانم از این به بعد چطور با مادرش در زیر این خانه با این همه مصیبت و خاطره حسین زندگی کنیم. مادر حسین و سروه در شرایط بدی قرار دارد در همان ابتدای شنیدن خبر مرگ حسین، از حال رفته و اکنون افسرده شده است و فقط گریه و بی‌قراری می‌کند. محیط خانه‌ام برایم جهنم شده و همه اینها تقصیر پ.ک.ک و پژاک است. من یقین دارم پژاک و پ.ک.ک، فرزندان مرا فریب داده‌اند. می‌خواهم سراغ دخترم هم بروم ولی نمی‌دانم او زنده است یا نه. آیا به کشتن دادن چند عضو یک خانواده، دفاع از حقوق مردم کُرد است؟»
گفتنی است دیدبان حقوق بشر در روزهای آینده اطلاعات جدیدی از خانواده حسین کامکار منتشر خواهد کرد.
