کوچک دیدن وبی اعتمادی نسبت به اعضای ایرانی در پژاک یک رویه عادی است و آنها مجبورند همواره از عملکرد خود گزارش بدهند، برخلاف سایر اعضای آن گروه.

 «قیطان» با زنها خیلی راحت بود در حالیکه ما جرات نگاه کردن به آنها را نداشتیم، چرا که آنها رهبران پ ک ک بودند و زنان برای آنها مشروع بودند.

در حقیقت «پ ک ک» قتلگاه کودکان کُرد است و راه بازگشتی ازاین زندان نیست مگر فرار از آن.

بزرگترین مشکلی که پژاک دارد این است که رهبران آنها حتی شاید نمی توانند و قادر نیستند که نقشه یک عملیات را خود طراحی و فرماندهی کنند.

پژاک دست بچه ها وبچه ها هم از سوی پدر بزرگ (جمیل باییک) و از قندیل راهنمایی و هدایت می شدند.

رهبران «پ ک ک» هیچ عقیده و فکری را به غیر از آنچه خودشان می گویند قبول ندارند و افرادی که مخالف آنها باشند حذف درون سازمانی میشوند.

دانیال همزمان با تحصیل مخارج خودش را هم تامین می کرد و بسیار هم درس خوان بود، بنابراین یقین دارم که عضویتش در پژاک به خواست خودش نبود.

همه خوب میدانیم که «پژاک» مهره «پ ک ک» برای جذب نیرو، آموزش واعزام آنها به ترکیه وسوریه است.

متعاقب انتشار گفتگوی دیدبان حقوق بشر کردستان ایران با تعدادی از اعضای سابق گروه پ ک ک و بیان برخی موارد در خصوص فرماندهان آن گروه از جمله «لیلا عفرین»، «شورش بوکان» و «دلخواز بینگول»، برخی دیگر از اعضای جدا شده از پ ک ک/ پژاک با دیدبان حقوق بشر کردستان ایران تماس گرفته و […]