کثیره ییلدریم کیست؟
کثیره ییلدریم متولد 1951 از شهرستان دَپ از توابع مزرا می‌باشد. خانواده او در سال 1940 از درسیم به دپ مهاجرت نمود. کُرد زازاکی‌زبان و فرزند اول خانواده‌ای با 6 فرزند است. گفته می‌شود تاریخ تولد خود را به 1953 تغییر داده است. مدرسه ابتدایی را در خارپت خواند و مدتی نیز در یک روستای دَپ معلم بود. در سال 1974 در «موسسه عالی غازی آنکارا» در رشته رسانه و مطبوعات در بخش رادیو و تلویزیون فارغ‌التحصیل شد.
ازدواج با اوجالان
مدتی بعد به صورت رسمی با عبدالله اوجالان ازدواج کرد. این ازدواج تا سال 1987 ادامه یافت. عبدالله اوجالان در مورد این ازدواج در کتاب صفحه 132 «یادداشت‌های زندان» می‌نویسد «خانواده کرد به عنوان یک نهاد شبیه یک هیولاست که مرد را در سنین 15 الی 20 سالگی به زانو در می‌آورد و او را فلج می‌کند» و در ادامه در صفحه 136 می‌نویسد «سرکوب زنان همراه با ازدواج که می‌شناسیم با هرزگی و فاحشه‌گری دو شکل مکمل رابطه مردسالاری جامعه کرد هستند». اوجالان در فاصله جدایی از کثیره تا زمان دستگیری تقریبا کمتر در مورد او حرف می‌زد و به شدت از زنان کرد به ویژه مادر خود انتقاد می‌کرد. او مدعی بود مشکلات کرد زمانی حل می‌شود که مشکل زن کرد حل شود. اما او پس از دستگیری در چرخشی کامل به مدح و تمجید از زنان کرد و مادرش پرداخت.
عبدالله اوجالان برای کثیره از صفت «مار زرد» استفاده می‌کرد اما در کتاب «تمدن دموکراتیک» یکبار دیگر به موضوع کثیره اشاره می‌کند و می‌گوید «شاید او خائن نبود» در حالی که در طی سی سال فقط او را تخریب می‌کرد و این روایت یکطرفه بود و کسی نیز از کثیره نپرسید. کثیره در طی این مدت در سوئد هرگز در مورد اوجالان حتی یک کلمه نیز حرف نزد. همه اعضای پ.ک.ک. می‌دانند کثیره اسرار زیادی در مورد اوجالان می‌داند به ویژه در مورد روابط اوجالان با زنان و دختران در پ.ک.ک. و این موضوعی است که سبب درگیری این زوج در سوریه و دره بقا می‌شد. با توجه به این که اوجالان در پ.ک.ک. نگاه به زن را اساس کار خود قرار می‌دهد لذا باید برخورد عملی او مادرش و همسرش را بررسی کنیم تا میزان اعتقاد عملی او مشخص گردد.
تبلیغات عوام‌فریبانه پ.ک.ک. در مورد زن به بالاترین سطح رسیده تا مرحله‌ای که زن کرد به عنوان ابزار تبلیغات مورد استفاده قرار می‌گیرد. پ.ک.ک. خود را به عنوان «حزب آزادی زنان» می‌بیند به صورتی مستقیم یا غیر مستقیم معرفی می‌کند. اکنون همه از جمله رسانه‌های کرد و بین المللی با انتشار عکس دختران زیباروی پ.ک.ک. تصویری از «زن لائیک» را معرفی می‌کنند اما پ.ک.ک. در تبلیغات خود آنان را نه به عنوان زن کرد بلکه به عنوان عضو پ.ک.ک. معرفی می‌کند.
اما می‌دانیم ادعای پ.ک.ک. در مورد زن کرد نیز درست نیست. شخصیت زن کرد در پ.ک.ک. همیشه تخریب شده است. اگر قرار باشد رسانه‌ها به زنان واقعی کرد در پ.ک.ک اشاره کنند باید، به سرگذشت اعضای زن پ.ک.ک. مانند جمیله مرکیت با نام سازمانی «سحر»، لامیا باکسی با نام سازمانی «دکتر ژیان» و خواهر محمود باکسی نویسنده مشهور کرد، بنفشه محمد و صدها کادر دیگر پ.ک.ک. نیز بپردازند. همچنین، باید به اظهارات هزاران دختر و زن جدا شده از پ.ک.ک. گوش دهند.
جمیله مرکیت اولین زن کرد است که به صورتی وحشیانه کشته یا به گفته پ.ک.ک. “تسویه” شد. او نیز همانند سکینه جانسز و کثیره ییلدریم از زنان بنیانگذار پ.ک.ک. بود. او خواهر ییلدریم مرکیت از کادرهای اصلی پ.ک.ک. است که او نیز در سال 1994 توسط پ.ک.ک. در رم ایتالیاکشته شد. جمیله همسر علی حیدر قیطان عضو کنونی شورای رهبری پ.ک.ک. است و با نام سازمانی «سحر» بود. در حالی که ازدواج در پ.ک.ک. ممنوع بود، او را پس از کنگره دوم سال 1982 در حالی که طفل 6 در شکم مادش بود، وادار به سقط کردند و سپس او را به قتل رساندند. همه مسئولان پ.ک.ک. می‌دانند چرا «دکتر ژیان» را به صورتی وحشیانه به قتل رساندند. هر دو به تجاوز اوجالان به دختران عضو پ.ک.ک. در حرمسرای خود علنا اعتراض کردند.
این صفحات سیاه کارنامه پ.ک.ک. در زمینه نقض حقوق و شخصیت و دیدگاه زن وجود دارد اما کسی اعم از مدعیان کرد حقوق بشر یا رسانه‌های مدعی کرد از ترس نمی‌تواند واقعیت زن در پ.ک.ک را مطرح سازد. تعداد زنان عضو سابق پ.ک.ک. کم نیست که از ترس نمی‌توانند آنچه اوجالان در دمشق و لبنان بر سر زنان و دختران می‌آورد را بگویند. چون می‌دانند در صورت افشا کشته خواهند شد. پ.ک.ک. در حالی مدعی است که همه کردهای طرفدار حزب عدالت و توسعه، حزب جمهوریخواه خلق، حزب مطالبه آزاد، حزب دموکرات کردستان، انجمن میهنی … همه را «خائن» می‌نامد.
زمان آن رسیده کثیره ییلدریم نیز حرف بزند. همه جداشده‌های پ.ک.ک. باید حرف بزنند. دیگر سکوت جایز نیست.
