دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، در بهار 1399 و همزمان با شیوع کرونا در منطقه و جهان، بنا به اطلاعات واصله و همچنین گزارش‌های محلی و مردمی به خبرنگاران خود، متوجه ابعاد عمیق یک فاجعه بزرگ انسانی و امنیتی در مناطق مرزی و کردنشین ایران شد. ماجرا از این قرار بود که یک باند جنایتکار وابسته به گروه تروریستی پژاک- پ.ک.ک، شبکه پیچیده و مخوفی برای ربایش و فریب و انتقال نوجوانان و کودکان ایرانی با محوریت کودکان کُرد را هدایت می‌کرد. یکی از افراد کانونی این باند تروریستی، فردی به نام کاوه سقزی بود. وی با فریب نوجوانان و کودکان، زمینه انتقال آنها به مقرهای پژاک را فراهم می‌آورد.
دیدبان در بهار 1399 گزارش داد «مقرهای پژاک در زمستان 1398، شاهد بروز یک فاجعه انسانی عظیم بوده است. زیرا آذر ۱۳۹۸ حدود ۱۵ نوجوان کُرد اعم از دختر و پسر توسط فردی به نام «کاوه سقزی» با ارائه اطلاعات غلط و مغشوش، در مورد سفر به اروپا و تحصیل در کشورهای اروپایی و کار در اقلیم کردستان عراق، فریب خورده و به اقلیم منتقل شده بودند. اما به محض ورود به اقلیم کردستان عراق، متوجه می‌شوند که وعده‌های سفر به اروپا و کار پردرآمد در اقلیم، دروغ بوده است. تیم کاوه سقزی و مرتبطین این فرد که در پنجوین زندگی و برای گروه پژاک، نیرو تامین می‌کنند، نوجوانان ایرانی را در شرایط بسیار بد و غیربهداشتی و آن هم در زمان شیوع ویروس کرونا در منطقه موسوم به آسوس و زاخو نگه می‌دارند تا زمینه انتقال آنها به مقرهای پژاک فراهم شوند. قرار بوده این افراد به محض انتقال به مقرهای پژاک، تحت آموزش‌های نظامی و ایدئولوژیک قرار بگیرند. با رسیدن فصل سرما، نوجوانان بی‌گناه در دی ماه ۱۳۹۸ به یکی از غارهای پژاک منتقل می‌شوند و روند آموزش آنها شروع می‌شود. در این فاصله نیز خانواده‌ها بسیار نگران بوده و از سرنوشت فرزندان خود هیچ خبری نداشتند. دیدبان بر اساس اطلاعات موثق، متوجه شده است که بر اثر ناایمن بودن مقرهای پژاک یعنی غارهای دست‌ساز و غیرطبیعی و همچنین به دلیل بارش برف سنگین در زمستان ۱۳۹۸، برخی از این نوجوانان متاسفانه در این مقرهای زیرزمینی مدفون و به احتمال زیاد کشته شده‌اند و اکنون هیچ خبری از آنها در دسترس نیست».
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران با توجه به کارنامه سیاه پژاک، اطلاع‌رسانی کرد که پژاک قصد دارد این تلفات خود را پنهان کرده و با تاخیر اطلاع‌رسانی کنند. هدف از این کار نیز این است که این افراد را به جای کشته‌شدگان در جنگ پ.ک.ک با ارتش ترکیه جا بزنند و مسئولیت خود را در ربایش و فریب این نوجوانان و مرگ تلخ آنها، پنهان کنند. متاسفانه پیش‌بینی دیدبان کاملاً صحیح بود. اسرین محمدی در میان آن کودکان بود. وی هنگام فرار از پشت به گلوله بسته و کشته شد. هنوز خبری از بنیامین فرج‌زاده و ناصر علیزاده نیست. همه این کودکان، توسط باند کاوه سقزی ربوده شدند. پژاک و پ.ک.ک ادعا می‌کنند که این کودکان در جنگ با ترکیه کشته شده‌اند.اما حقیقت آن است که یا در غار مدفون شده‌اند و یا هنگام فرار توسط پژاک کشته شده‌اند. پژاک و پ.ک.ک نیز به تازگی، اخبار تلفات اعضای ایرانی خود را با تاخیر چند ماهه اعلام می‌کند.
پرونده دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در مورد جنایت پژاک؛ تاخیر در اطلاع‌رسانی مرگ اعضا
کاوه سقزی؛ مجرم بین‌المللی
فردی به نام «کاوه سقزی» همان شخصی است که طبق اطلاعات رسیده به خبرنگار دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، در آذر سال ۱۳۹۸ حدود ۱۵ نوجوان کُرد اعم از دختر و پسر را با ارائه اطلاعات غلط و مغشوش، در مورد سفر به اروپا و تحصیل در کشورهای اروپایی و کار در اقلیم کردستان عراق، فریب داده و به اقلیم منتقل کرده است.
به تازگی موارد صوتی و تصاویری به اطلاع دیدبان حقوق بشر کردستان ایران رسیده است که نشان می‌دهد این مجرم بین‌المللی همچنان به فریب، ربایش و تشویق افراد برای پیوستن به گروه‌های تروریستی ادامه می‌دهد. در واقع، کاوه سقزی به یک سرپل برای رساندن اعضای ایرانی به گروه تروریستی پژاک عمل می‌کند. این فرد، افراد هدف را یا فریب می‌دهد و یا تشویق می‌کند که به پژاک بپیوندند.فردی به نام سعید؛ سابقه گفت‌وگو (چت) خود در تلگرام را به خبرنگار دیدبان حقوق بشر کردستان ایران ارائه کرده که نشان می‌دهد کاوه سقزی در شهرهای مرزی و همچنین اقلیم، شبکه‌ای تروریستی ایجاد کرده و مشغول فریب و انتقال اتباع ایران است.
در تصاویر و فایل صوتی فوق، کاملا مشخص است که فرد مذکور، توسط کاوه سقزی برای رسیدن به پژاک از طریق مریوان و خرید سیم کارت عراقی، راهنمایی می‌شود. به راستی، دولت و نهادهای امنیتی- انتظامی ایران کجا هستند که پژاک هم اخاذی می‌کند؛ هم اموال کارگاه صنعتی را آتش می‌زند و هم اعضای تیم ترور و ربایش آن در شهرهای مرزی، حضور دارند؟در ادامه گفت‌وگو سعید که از عدم همکاری کاوه سقزی به شدت عصبانی است، با فردی به نام بختیار (از همان خط تلفن سقزی) روبرو می‌شود که بختیار سعی دارد برای سعید، سیم کارت تهیه کند تا روند انتقال وی به عراق و قندیل، با مشکلی مواجه نشود. تا اینجای ماجرا، سعید از تهران خارج شده و به مریوان رسیده و اکنون در مریوان، منتظر پاسخ سقزی است؛ سیم کارت هم پیدا نشده است.
در ادامه این چت؛ فرد دیگری از طرف بختیار، با سعید صحبت می‌کند. تصاویر این چت در ادامه منتشر شده است:
از مجموع پیام‌های صوتی که سعید برای دیدبان حقوق بشر کردستان ایران ارسال کرده، این طور به نظر می‌رسد که وی از همکاری کاوه سقزی و تیم وابسته به وی ناامید شده است و ماجرای انتقال به قندیل برای جنگ در روژاوا (؟!) را رها کرده است.
ویژه؛ اعتراف صریح و هولناک خبرگزاری فرات به ربایش و قتل نوجوانان کُرد ایرانی
این پرونده صوتی- تصویری، یکی از ده‌ها افشاگری است که جوانان مختلفی از مناطق مختلف ایران به خصوص مناطق کردنشین به دیدبان ارسال کرده‌اند. این موارد نشان می‌دهد تیم ترور پژاک و همچین شبکه کاوه سقزی، برای قاچاق انسان در مناطق کردنشین فعال هستند. این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که سرنوشت صدها عضو ایرانی پژاک هنوز مشخص نیست. دیدبان در روزهای آینده، تصاویر و فایلهای صوتی جدیدی را منتشر خواهد کرد که نشان از فعالیت گسترده کاوه سقزی در سایه سکوت و بی‌توجهی دولت ایران دارد.
