به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، دکتر کاوه عزیزی عضو شورای رهبری حزب دموکرات کردستان سوریه در چند روز اخیر از نزدیک بودن توافق بین کردهای سوریه خبر داده بود. وی مدعی شده بیش از یک ماه است که آمریکا با گروه‌های کردی در کردستان سوریه وارد بحث و مذاکره شده است، تا یک توافق میان گروه‌های کُردی حاصل شود. سرپرستی این مذاکرات را نیز آمریکا بر عهده دارد (اینجا را بخوانید). خبرنگار دیدبان حقوق بشر کردستان ایران برای مشخص شدن ابعاد این مذاکره و پیشرفت طرفین در حصول به یک توافق، با کاوه عزیزی گفت‌وگو کرد که مشروح مصاحبه با وی در ادامه می‌آید.
1- اخیرا در رسانه‌ها و به نقل از شما اخباری منتشر می‌شود که حاکی از مذاکره بین انجمن میهنی کردهای سوریه و پ.ی.د. و حتی احتمال حصول یک توافق است. ظاهرا قرار است در آینده نزدیک جزییات این توافق نیز اعلام شود. ارزیابی اولیه شما از این مذاکرات و توافق چیست؟
آنچه که اکنون جریان دارد، یک مذاکرات مخفی است. تا این لحظه نیز روند آن از مرحله مذاکرات خارج نشده است. فقط بحث و مناقشه میان طرفین صورت می‌گیرد. توافقی جدی تحقق نیافته است. تنها نکته مثبت این مذاکرات، این است که احزاب عضو انجمن میهنی توانستند یکبار دیگر به مناطق کردنشین سوریه برگردند و دفاتر خود را افتتاح و فعالیت را آغاز کنند. در واقع می‌توانم بگویم که گفتگوهایی بین انجمن میهنی و پ.ی.د. انجام شده است.
2- با توجه به هدایت مذاکرات توسط آمریکا، آیا می‌توان گفت که بدون فشار آمریکا، پ.ی.د. باز هم حاضر به گفتگو با انجمن میهنی نیست؟ در واقع، اگر آمریکا حاضر نبود، احتمالاً پ.ی.د نیز در مذاکرات شرکت نمی‌کرد.
فقط بحث فشار آمریکا مطرح نیست. ما نیازمند یک حامی و ضامن هستیم. چون کُردها، نیرو و قدرت ندارند و ضعیف هستند. اگر مورد حمایت نباشند نمی‌تواند دوام بیاورند. در سوریه بدون حمایت آمریکا، نمی‌توانیم از خود دفاع کنیم. دیدیم که ترکیه با حمله فوری، با مناطق کردنشین چه کرد. اگر فشار بین‌المللی نیز وجود نداشته باشد، پ.ی.د. با انجمن میهنی یا هر گروه دیگری گفتگو نمی‌کند. چون مواضع آنها دقیقا مانند دو قطب مخالف و متضاد و منفی است. بهتر است بگویم همانند تاریخ کردها که هرگز همدیگر را قبول نمی‌کنند (مانند پارتی و یکتی در اقلیم کردستان)، در سوریه نیز پ.ی.د با انجمن میهنی و سایر کردها، وارد تعامل نمی‌شود. عدم اتحاد پایدار، ظاهراً ویژگی کردها شده است. لذا اعتقاد دارد در سوریه نیز بدون فشار آمریکا به جایی نمی‌رسیم.
3- اخیراً نویسنده‌ای اهل اروپا نوشته بود پ.ک.ک/پ.ی.د. همه سلیقه‌ها از جمله کمونیست‌ها و آنارشیست‌های غربی را قبول دارند؛ اما کردهای انجمن میهنی را نمی‌پذیرند. به نظر شما یک نویسنده غربی چگونه به این نتیجه رسیده است؟ اصولاً این جمله، چه معنایی دارد؟
موضوع مشخص است؛ در اصل قضیه، پ.ی.د. همان پ.ک.ک است. پ.ک.ک نیز تفکر «کردی» ندارد. با هرگونه اتحاد کردها مخالف است. اصلاً ملی‌گراییِ کُردی برایش اهمیت ندارد. باپوشش ملت دموکراتیک و برادری ملت‌ها سخن می‌گوید. بر فرض که این تئوری را بپذیریم، آنگاه باید پرسید «اگر چنین است، چرا فقط در مورد کردها مخالف است و مثلا با مفاهیم ملی در مورد ترک‌ها مخالفت نمی‌کند»؟ در همین راستا است که با همه از جمله آمریکا وارد تعامل می‌شوند و مورد استفاده ابزاری همه قرار می‌گیرند، اما حاضر نیستند با کردها گفتگو کنند.
4- در این گفتگوهایِ مخفی، آیا در مورد حقوق اقوامی مانند آشوریان، ارامنه، ترکمن‌ها یا اعراب نیز بحث شده است؟
اگر کردها بتوانند با هم به توافق برسند و اداره‌ای تشکیل دهند، قطعا در مناطقی نیز که غیرکردها حاضر هستند (مثلا عرب، ارمنی، آشوری و غیره)؛ باید همه در آن مشارکت کنند و بدون آنها نمی‌توان به توافقی واقعی رسید. همه آنها در مناطق سوریه، حق دارند. اما لازم است اول کردها با هم به توافق برسند.
