یکی از کارکردهای اساسی و ذاتی نهادها و سازمان های داخلی و بین المللی حقوق بشری همانطور که از اسم آنها هم بر می آید، رسیدگی به وضعیت مردم مناطق و کشورهای مختلف فارغ از هر رنگ، نژاد، قومیت یا مذهبی است.
در واقع مهمترین ویژگی فعالین حقوق بشری باید این باشد که به ذات انسانیت توجه دارند، نه آنکه افراد برای کدام کشور یا متعلق به کدام گروه، قومیت یا مذهبی هستند.
در این میان اما، در موضوعات مرتبط با خانواده های کُرد ایرانی این ویژگی انسانست گویا توجه چندانی نمی شود!
نهادها و سازمان های حقوق بشری و به طور مجامع بین المللی فعال در این حوزه، به وضوح شاهد این مساله هستند که مردم بسیاری در میان کسردهای ایرانی هستند که قربانی سیاست «کودک سرباز» در گروه های مسلح کُردی هستند، اما صدای کسی در نمی آید! داد کسی به هوا برنخواسته و سکوتی سنگین در این حوزه مشاهده می شود!
سکوتی کَر کننده، سکوتی آزار دهنده که نشان از دوگانگی رویکرد غربی ها به طور خاص نسبت به موضوع حقوق بشر دارد.
آنها می دانند و می بینند که گروه های فوق الذکر در راستای تامین منابع انسانی خود با توسل به زور یا از طریق ارائه وعده های پوچالی، کودکان (افراد زیر ۱۸سال) کُرد را به سمت خود می کشانند و از آنها در جهت مقاصد نظامی استفاده می کنند.
این افراد به اقتضای سنی که دارند هنوز قادر به تصمیم گیری صحیح برای خود نیستند و سره را از ناسره نمی توانند تشخیص دهند، فلذا این گروه سنی میتواند طعمه خوبی برای اعضای گروه های شبه نظامی کُردی به حساب آید.
اما، نکته قابل تاسف و تامل اینجاست که این اقدامات سالهاست زیر چشم نهادها و سازمان های بین المللی حقوق بشری در حال انجام است و میتوان گفت هیچ یک اقدام موثری برای جلوگیری از نقض حقوق کُردهای ایرانی توسط آن گروه ها انجام نمی دهند.
در این خصوص «دیدبان حقوق بشر کردستان ایران» این آمادگی را دارد که اسناد و مدارک بسیاری را که از خانواده های قربانی سیاست استفاده از «کودک سرباز» در اختیار دارد را بنا به تقاضای هر یک از نهادها، سازمان ها و حتی فعالین حقوق بشر مستقل داخلی و خارجی ارائه کند تا آنها هم در این مسیر و برای احقاق حقوق خانواده های کُرد ایرانی که ملجا و پناهگاه دیگری ندارند، از توان و ظرفیت خود استفاده کنند.
بار دیگر از رسانه ها و همینطور فعالین فضای مجازی تقاضا داریم که نسبت به موضوعات و مسائل جاری در مناطق مرزی کُردنشین ایران حساسیت و توجه داشته باشند تا از بار مشکلات این مناطق کاسته شده و مردم آنجا هم بتوانند زندگی مناسبی را تجربه کنند.
