مردم کرد که هم زبان هستند و در کشورهای ایران، عراق، سوریه و ترکیه حضور دارند توسط بسیاری از دولت‌های مختلف در قرن معاصر برای ایجاد بی‌ثباتی در خاورمیانه استفاده شدند. این امر هنوز هم ادامه دارد؛ به خصوص پس از اشغال عراق توسط امریکا و اشغال منطقه شمال شرقی سوریه توسط گروه کردهای سوریه، یگان‌های مدافع خلق ( ی.پ.گ) وابسته به پ.ک.ک. جالب توجه است که پ.ک.ک که از طرف امریکا و کشورهای اروپایی در لیست تروریستی قرار گرفته است. اما کردهای ساکن عراق، سوریه، ایران و ترکیه را به عنوان یک ملت متحد نباید شناخت و سرنوشت‌های این چهار گروه در یک مسیر نخواهد رفت و مربوط به کشورهای میزبان هر کدام است.
با وجود اینکه رویایی وجود دارد که تمام مردم کرد در یک کشور با هم خواهند بود و امریکا به برآوردن این رویا کمک خواهد کرد، این رویا عملی نخواهد شدحتی اگر امریکا قصد داشت که یک دولت مستقل برای کردها ایجاد کند و جغرافیای خاورمیانه را تغییر دهد، کشورهای منطقه می‌توانند با هم متحد شوند و جلوی این عمل را بگیرند. حتی رابطه کردها با اسراییل نمی‌تواند موقعیت کردها را عوض کند. چه زمانی کردها خواهند فهمید که در حال حاضر مورد سواستفاده توسط امریکا و اسراییل هستند و کوهها تنها دوست آنها میباشند به معنای اینکه دوستی با اسراییل به هیچ‌گونه نمی‌تواند راه نجاتشان باشد؟
عادی شدن روابط کشورهای عربی با اسراییل باعث شده که کردها مجبور نباشند روابط خود را با اسراییل پنهان نگه دارند. مسعود بارزانی رییس کردهای عراق بیان کرد که او مخالف برقرار کردن روابط سیاسی با اسراییل نیست. با اینکه سیاست خارجه عراق به عهده دولت مرکزی می‌باشد که مخالف این عمل است. استان‌های کردنشین نیز قسمتی از عراق میباشند. همچنین رییس‌های کرد عراقی باید رابطه خوب را با کشورهای عربی و ایران و ترکیه را حفظ کنند. آنها در موقعیتی نیستند که بخواهند رابطه خود را با این کشورها به دلیل آشکار کردن روابط با اسراییل را به خطر بیاندازند.
برای ایجاد دلسوزی و شفقت از طرف دولت‌های غربی، اسراییل سعی می‌کند که روایت رابطه عاطفی بین کردها و یهودی‌ها را نشان دهد که هر دو اقلیت مورد ظلم و بی‌عدالتی قرار گرفتند. اما اسراییل بدترین کشتار جمعی، توهین، قتل عام را از سال ۱۹۴۷ به بعد علیه مردم فلسطین انجام داده است. اسراییل از سوی سازمان ملل متحد متهم به جنایات جنگی و جرایم ضد بشری شده ولی به آزار و ظلم و حملات جنگی علیه کشورهای خاورمیانه ادامه می‌دهد. اسراییل حملات بی‌رویه و جنایات جنگی را در لبنان و سوریه انجام می‌دهد، عراق را بمباران می‌کند، ترورهای غیر قانونی را در ایران و کشورهای دیگر انجام می‌دهد و تمام قوانین بین‌المللی را زیر پا می‌گذارد. کردها برای جلب توجه امریکا می‌خواهند با اسراییل رابطه برقرار کنند، جریان یهودی در دولت‌های امریکا یک نفوذ بسیار گسترده دارد و تمام رسانه‌ها را اداره می‌کند. اسراییل از کردها حمایت می‌کند برای اینکه کردها می‌توانند بی‌ثباتی را در کشورهای منطقه ایجاد کنند و چون کردها برای اسراییل یک وسیله مفید هستند.
هر زمان که کردها در تاریخ باستان و یا مدرن علیه کشور میزبان شورش ناموفق می‌کنند، از مرزهای بدون نگهبان به کشورهای همسایه می‌روند و با کردهای آن کشور متحد می‌شوند. در حال حاضر اکثر کردها در ایران، ترکیه، عراق و سوریه قرار دارند. زمانی که داعش نزدیک به اشغال عین‌العرب یا کوبانی بود، امریکا از ترکیه اجازه گرفت که از پیشمرگه‌های کرد استفاده کند و جلوی پیشروی داعش را بگیرد. کردهای سوریه نقش بزرگی در جلوگیری از پیشروی القاعده در شهرهای نبل و الزهرا را داشتند و در عوض ارتش سوریه و متحدانش به کردها در شیخ مقصود حلب کمک کردند. زمانی که ترکیه به شهر کردنشین عفرین حمله و اشغال کرد، بسیاری از مردم کرد در نبل و الزهرا پناه یافتند و از آنها میزبانی شد. اما رابطه بین ی.پ.گ و سوریه تغییر یافت؛ زمانی که امریکا ی.پ.گ را تشویق کرد که شهر عفرین را به ترکیه واگذار کند و نفت این منطقه را استخراج کرده و به سوریه و عراق و ایران بفروشد و اجازه ندهد که محصولات کشاورزی این منطقه کردنشین که بسیار فراوان است به سایر نقاط سوریه برسد.
کردهای گروه ی.پ.گ که در شهرهای حسکه، رقه و دیرالزور مستقر بودند حاضر بودند که برای نیروهای امریکا مزدوری کنند؛ به امید تشکیل یک حکومت مستقل به اسم روژاوا؛ اما ترکیه همراه با امریکا و اروپا گروه ی.پ.گ و قسمت سوری پ.ک.ک را به عنوان گروه تروریستی اعلام کرد. ولی امریکا و برخی از کشورهای غربی بدون حکم/ اجازه سازمان ملل و یا سوریه ارتش خود را در سوریه مستقر کردند و به این دلیل نیروی اشغالی حساب می‌شوند. کردهای. ی.پ.گ مایل است که نیروهای نظامی امریکا در سوریه برای چندین سال پایدار بمانند که اجازه دهد که کردها قوی‌تر شوند و یا حتی دولت مرکزی سوریه را ضعیف کنند.
مقامات در حسکه بیان کردند که کردهای ی.پ.گ رابطه بسیار گرمی با امریکا- اسراییل را دارند. با اینکه امریکا و موساد اسراییل در دستگیری عبدالله اوجالان رییس پ.ک.ک در سال ۱۹۹۹ در کنیا همکاری داشتند. اوجالان مارکسیست سابق بود ولی پ.ک.ک علامت داس وچکش را از پرچم خود برداشت چون عقیده داشتند که کمونیسم نابود شده و امریکا عامل توسعه و پیشرفت است. به اوجالان اجازه داشتن کمپ آموزشی در منطقه بقاع لبنان در سال ۱۹۹۱ داده شده بود؛ و این کمپ آشکارا ضد صهیونیستی و در پشتیبانی کامل فلسطین بود. اوجالان مخالف تاسیس یک دولت مستقل کرد بود و عقیده داشت که این اتفاق مانند صیهونیسم دوم می‌شود و از این دولت کرد بر علیه ایران و ترکیه استفاده می‌شود. اوجالان بیان کرد که من تلاش کردم تا از این عمل جلوگیری کنم. ی.پ.گ سوریه و حکومت اقلیم کردستان ( ک.ر.گ) به اشتباه عقیده دارند که اسراییل پلی به سوی کردستان بزرگ می‌باشد. روابط کردها و اسراییل در سال ۱۹۳۰ زمانی که اولین رییس موساد رئوبن شیلواخ به عراق و مناطق کردنشین به عنوان نماینده یهودی اعزام شد؛ آغاز شد. کردستان راه یهودستان (خاک یهودان) را ادامه می‌داد؛ با ادعای اینکه کردها و یهودها از نظر قومی از عربها و ایرانی‌ها و ترکها متفاوت هستند. کردها، به خصوص کردهای عراق متحدان طبیعی اسراییل هستند. روابط بین دو گروه از لحاظ تاریخی، سیاسی و اقتصادی گسترده می‌باشد.
کردهای یهودی که به اسراییل در سال‌های ۱۹۴۰ و اوایل ۱۹۵۰ مهاجرت کردند برای کردهای عراق به عنوان نماینده شناخته شدند و تقاضای کمک به آنها را از اسراییل داشتند. در سال‌های ۱۹۶۰، کردها کمک کردند تا یهودیان عراقی از کشور خارج شوند. حدود ۳۰۰۰۰۰ یهودی کرد در اسراییل زندگی می‌کنند. در سال ۱۹۶۶، وزیر دفاع عراق کردهای عراق را متهم به ایجاد اسراییل دوم در خاورمیانه نمود.
در سال ۱۹۶۳، رییس اسراییل گلدا مایر ۱۰۰۰۰۰ دلار به کردها اهدا کرد، رافایل ایتون به کردستان سفر کره. در سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۳ مصطفی بارزانی دو بار به اسراییل سفر کرد تا با نخست‌وزیران اسراییل در آن سال‌ها، لوی اشکول و مایر مذاکرات انجام دهد. نخست وزیر اسراییل، مناخیم بگین اعتراف کرد که اسراییل، نیروهای نظامی کرد را در کردستان و اسراییل تعلیم می‌دهند. در زمان شورش کردها در عراق در سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵، اسراییل به کردها تسلیحات نظامی ارایه کرد. موساد هم از مناطق کوهستانی کردنشین عملیات گسترده بر علیه کشورهای ایران، عراق، سوریه و ترکیه انجام داد. در سال ۱۹۷۵، این رابطه پس از امضای عهدنامه الجزایر بین ایران و عراق به پایان رسید، این عهدنامه با موافقت شاه ایران بود و ایران قبول کرد که راه اسراییل به عراق را ببندد. در سال ۱۹۸۰، نخست‌وزیر اسراییل مناخیم بگین اعتراف کرد که اسراییل در جریان شورش کردها علیه عراق در سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ به آنها کمک نظامی کرده است. در سال ۲۰۱۳، کوسرت رسول علی از طرف حکومت اقلیم کردستان، به اسراییل سفر کرد تا راهبردهای کشاورزی اسراییل را بررسی کند.
در ژوئن ۲۰۱۴، اسراییل محموله صادراتی نفت از کردستان عراق را خرید که کردها بتوانند علیه داعش مبارزه کنند و این کمک بزرگی به دولت کردستان در زمان مشکلات اقتصادی بود. در می و آگوست ۲۰۱۵، اسراییل ۱۴ میلیون بشکه نفت که ۷۷ درصد احتیاج اسراییل است را از اقلیم کردستان وارد نمود. این مهم است که توجه کنیم که کردستان برخلاف میل حکومت مرکزی عراق، نفت را به اسراییل صادر می‌کند. در ۲۰۱۷، اسراییل تنها کشوری بود که از همه‌پرسی برای استقلال کردستان عراق حمایت کرد؛ حتی با وجود اینکه امریکا با این عمل مخالفت کرده بود. چند روز پس از توییت ترامپ راجع به خروج امریکا از مناطق کردنشین نخست وزیر اسراییل نتانیاهو پیام داد که اسراییل آماده کمک به مردم شجاع کردستان است. ولی کردها از سه کشور که به طور علنی مخالف اسراییل میباشند، یعنی ایران، عراق و سوریه و یک کشور ترکیه که رابطه چندان دوستانه با اسراییل را ندارد، محاصره است. در ۲۰۱۹، زیپی هوتولی معاون وزیر خارجه اسراییل بیان کرد که ما از طرق متفاوت به کردها کمک می‌کنیم و از جایگاه خود نزد کردها راضی هستیم.
رابطه اسراییل و کردها فقط زمانی می‌تواند برای اقلیم کردستان عراق منفعت داشته باشد که امریکا به تجزیه عراق و سوریه پایبند باشد. عملی که بسیار بعید است. اما به نظر نمی‌آید که حمایت امریکا از کردها همیشگی باشد؛ به دلیل اینکه ایران و ترکیه به شدت بر ضد یک دولت مستقل کردستان فعال هستند. ترکیه می‌تواند قدم‌های جدی بردارد و به جای ناتو روابط خود را با روسیه قوی تر کند واین را هیچ دولت امریکایی نمی‌تواند قبول کند. ایران هم می‌تواند مرزهای خود با اقلیم کردستان را ببندد و از سوی دیگر نیروهای امنیتی عراق می‌توانند استان‌های شمالی خود را محاصره کنند، در این اتفاق، اسراییل و امریکا توان پشتیبانی کامل از دولت اقلیم کردستان را ندارند. عبدالله اوجالان یک بار گفت که تغییر دادن رفتارهای سنتی کردها از شکافت هسته ای آسان‌تر می‌باشد. رویای کردها همیشه یک رویا خواهد ماند، کردها به مزدوری و مورد سوء استفاده قرار گرفتن ازطرف نیروهای خارجی ادامه خواهند داد. چه زمانی کردها متوجه خواهند شد که راه حل مشکلات، همکاری و صلح با کشورهای میزبان است؟
ایلایجا مگنایر
