در کردستان سوریه علی‌رغم این که حکومت مرکزی عملا حضور ندارد و اداره خودگردان وابسته به پ.ک.ک. نیز در حرکتی نمایشی در سال 2016 اجباری بودن تابلوها به کردی را اعلام کرده – زبان رسمی خود .ک.ک. ترکی است – اما مردم همچنان و پس از چند سال در برابر نوشتن به کردی مقاومت می کنند. در دوره حضور حکمت بعثی خانواده اسد، نوشتن نام یا هر کلمه کردی – هر چند معمولی – برای تابلویی حداقل سه سال زندان داشت، به نوعی شبیه سیاست ضدکردی ترکیه. همچنین، حرف زدن به کردی در محیط‌های رسمی مجازات سنگینی داشت. اگر با ایران مقایسه کنیم، در ایران هم استانی رسمی به نام کردستان وجود دارد و هم کارمندان شهرهای کرد حتی در جلسات به کردی حرف می‌زنند و می توانند با لباس کردی سر کار بروند، هر استان کردنشین شبکه تلویزیونی و رادیویی کردی دارد…
نوری ابراهیم، معاون شهرداری قامیشلو، وابسته به پ.ک.ک. می‌گوید از 26 هزار تابلوی قامیشلو حتی یک درصد هم به کردی نیست و مردم در برابر تغییر زبان مقاومت می‌کنند.
