(رفتار ریاکارانه ترکیه و سیاست دوگانه غرب در قبال تروریسم و افراطی‌گری)

-مسعود کاشف زاده، کارشناس روابط بین الملل

مخالفت ترکیه با پیوستن فنلاند و سوئد به پیمان ناتو راههای مقابله با آن همچنان در صحنه سیاسی و رسانه‌ای کشورهای حوزه اسکاندیناوی مطرح میباشد.

در روزهای اخیر خبرگزاری رسمی فنلاند به نام اوله نوشته ترکیه بین سال های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ ده درخواست استرداد افرادی از اعضای حرکت اسلامی فتح الله گولن و کردهای معارض نزدیک به پ.ک.ک را به فنلاند تسلیم کرده است. مقامات فنلاندی به ۷ مورد از این درخواست ها رسیدگی کرده و تاکنون دو نفر از افراد مورد نظر راه به ترکیه تحویل داده اند، ولیکن اتهام ارتباط با تروریسم در مورد بقیه ثابت نشده است. ترکیه به ویژه خواستار استرداد چند کرد معارضی است که در حمله با کوکتل مولوتوف به سفارت این کشور در هلسینکی نقش داشتند. در سال ۲۰۰۸ پنچ معارض کرد ۱۶ سال به بالا با حمله به سفارت ترکیه موجب خسارت مالی شده و بر اثر دود ناشی از آتش سوزی یکی از کارکنان نیز صدمه دیده بود، در این خبر همچنین آمده است که رئیس جمهور ترکیه به دلیل پخش مصاحبه رهبران تروریست ها توسط اوله، خبرگزاری و رادیو تلویزیون رسمی فنلاند خواستار تحریم این تشکیلات در کشور شده است.

در ۲۲ خرداد ماه سال جاری نیز در اولین روز نشست دو روزه سالانه مباحث کولتورانتا، بعد از رفع شرایط کرونایی رئیس جمهور فنلاند میزبان نخست وزیر نروژ و دبیرکل نروژی پیمان ناتو بوده است. جلسه امسال با موضوع «منطقه نوردیکی با ثبات، محکم و مسئول» با شرکت تصمیم‌گیران سیاسی، محققین، نمایندگان دولت و بخش صنعت و سازمان های غیردولتی و رسانه ها در حال برگزاری است. بنابر اخبار منتشره رئیس جمهور فنلاند در مواجهه با نمایندگان رسانه ها بار دیگر ضمن ابراز تعجب از مخالفت ترکیه با درخواست عضویت گفت که آن کشور چند ماه قبل از اعلام تصمیم عضویت در ناتو پیام های مثبتی داده بود.

به گفته ایشان فنلاند در مقایسه با سایر کشورهای عضو ناتو با مشکلات کمتری در مقابله با تروریسم روبه‌رو بوده است. دبیرکل ناتو نیز ضمن قابل درک خواندن نگرانی های امنیتی ترکیه گفته است که در میان اعضای ناتو هیچ کشوری به اندازه ترکیه از حملات تروریستی آسیب ندیده است ولی این اظهارنظر در حالی مطرح می‌شود که گروه های تروریستی وابسته به پ.ک.ک موسوم به پژاک و برخی شبه‌نظامیان کُرد نظیر کومله و دموکرات تعارضات متعددی را به سفارتخانه های ایران در کشورهای حوزه اسکاندیناوی داشته و این گروه‌های شبه‌نظامی جنایات متعددی را علیه شهروندان کرد ایرانی داشته اند.

این گروه های شبه نظامی تعداد قابل توجهی از کودکان کرد ایرانی را به انحاء مختلف به عضویت گروه های شبه نظامی در آورده که هیچ اطلاعی از سرنوشت آنها وجود ندارد، ولی سران این گروه ها به سهولت در خاک این کشور حضور دارند و فعالیت می کنند. حتی رسانه هایی را در اختیار دارند که به صورت شبانه روزی اقدام به ترویج خشونت و نفرت پراکنی علیه ایران می کنند، ولیکن دولت ایران هیچ اقدام موثری را برای مقابله با آنها انجام نداده است. جالب تر از این که اغلب این افراد تحت تعقیب پلیس اینترپل جهانی هستند و این اوج رفتار دوگانه غرب در قبال تروریسم است. در این شرایط ترکیه نیز با رفتاری ریاکارانه وقتی از تروریست های پ.ک.ک صحبت می کند اشاره‌ای به شاخه ایران آن یعنی پژاک ندارد و این بیانگر رفتار فرصت طلبانه ترکیه است. افکار عمومی جامعه کردی انتظار جدی دارد تا مسئولان ایرانی نسبت به کانون های ناامن ساز از خاک اقلیم کردستان عراق تا قلب اروپا کشیده شده است پیگیری بیشتری داشته باشد.

بارها در رسانه های ترکیه ایران متهم شده که علیه تروریست های جدایی طلب پ.ک.ک مقابله نمی کند حتی چندی پیش وزیر کشور ترکیه در کمال وقاحت خواستار حضور نظامی ترکیه در جدار مرزهای ایران شده بود که با واکنش تند مقامات نظامی و دیپلماتیک روبرو شد. اما این اقدام بسیار حداقلی است و نباید آرامش و امنیت شهروندان کرد با بی توجهی از سوی مسئولین دولتی ایران همراه گردد. روابط ایران با حکومت اقلیم کردستان روند مثبتی داشته و حکومت اقلیم کردستان در عراق بیشترین بهره برداری را از حمایت های ایران داشته است، ولی گزارشات متعددی وجود دارد که مسئولین پلیس محلی اقلیم کردستان عراق آشکارا کودکان و نوجوانان کرد ایرانی را در اختیار این گروه های شبه نظامی قرار می دهد و این جای تعجب و تاسف بسیار است.

صدها خانواده کرد ایرانی چشم به راه فرزندانشان هستند که به انحاء مختلف گرفتار این گروه های شبه نظامی شده‌اند.

دیدبان حقوق بشر کردستان ایران گزارشات متعددی را در این رابطه منتشر کرده که انتظار جدی می رود توسط مسئولین قضایی و دیپلماتیک ایران مورد توجه قرار گرفته شود.