دانا برزنجی، روزنامه‌نگار کرد عراق و ساکن استرالیا، طی مقاله‌ای در سایت تحلیلی ای.کورد به بررسی وضعیت معیشتی مردم در دوران کرونا در اقلیم کردستان پرداخته و می‌نویسد: “سرعت گسترش فساد در بین مقامات اقلیم کردستان از سرعت موشک نیز فراتر رفته است. مردم کوچکترین اعتمادی به مقامات ندارند. در دوره کرونا، اقلیم کردستان همه جا را بدون استثنا تعطیل کرد؛ بدون این که کوچکترین تمهیداتی برای زندگی مردم داشته باشد. حتی داورخانه‌ها را نیز تعطیل کرد. حتی اگر کسی بیمار شد و درخواست آمبولانس کرد، این درخواست رد شد. در یک مورد، فردی بیمار از بیمارستان درخواست آمبولانس کرد، اما مسئول مربوطه آن را مشروط به پرداخت 50 هزار دینار عراقی کرد و این مبلغ برای مردم بیکار در دوران کرونا بسیار زیاد است. 70 درصد مردم به فعالیت خود متکی‌اند در حالی که نفت و دیگر منابع طبیعی توسط حکومت فروخته و به جیب مقامات حزبی واریز می‌شود. این در حالی است که حتی شهرهای بزرگ نیز به صورت 24 ساعته برق ندارند».
این روزنامه‌نگار به نقل از شبکه تلویزیونی ان.آر.تی. می‌نویسد: «یک مادر فرزندش را به بیمارستان برد، اما حتی دستگاه اکسیژن وجود نداشت و او ناچار شد به صورت دستی با وسیله‌ای شبیه بادکنک به وی تنفس بدهد. یعنی اقلیم کردستان در طی 29 سال حکومت بالفعل حتی توانایی تامین ساده‌ترین تجهیزات بیمارستان را ندارد».
دانا برزنجی در ادامه از حکومت اقلیم انتقاد می‌کند که به جای کمک به مردم از پول نفت مردم، از افراد ثروتمند درخواست کمک کرده و تعدادی از آنان 20 میلیون دلار کمک کرده‌اند. در طی تعطیلی اجباری و بدون کمک، اجناس و کالاهای بسیاری از مغازه‌داران از بین رفت و بسیاری ناچار شدند کالاهای زمان‌مصرف‌گذشته مانند گوشت را دور بیندازند. واقعا تعجب می‌کنم سران حزبی اقلیم که از سال 1991 تاکنون نفت مردم را می‌فروشند چرا در این دوره سخت حتی یک دلار نیز به مردم کمک نمی کنند!
