به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران و به نقل از فرات– ارگان رسمی گروه پ.ک.ک/ پژاک– باز هم یک جوان ایرانی در درگیری‌های پ.ک.ک با ترکیه کشته شده؛ اما گروه پ.ک.ک خبر مذکور را پس از ۵ سال اعلام کرده است. این در حالی است که این امر مصداق ناپدیدسازی اجباری و جنگ روانی علیه خانواده فرد است. زیرا در این حالت، خانواده از سرنوشت فرزند خود خبر ندارد و نمی‌داند آیا او زنده است یا خیر؟ در این جالت، خانواده نمی‌داند باید برای پیگیری سرنوشت فرزند خود دقیقا به کجا مراجعه کند.
این سیاست غیرانسانی پ.ک.ک/ پژاک برای متوقف کردن روند پیگیری خانواده‌ها اتخاذ می‌شود تا آنها فرض کنند فرزندشان کشته شده است و دیگر پیگیر سرنوشت وی نباشند.
مرکز مطبوعات و رسانه پ.ک.ک اعلام کرده است «در تاریخ ٢٨ دسامبر ٢٠١۶ میلادی برابر با چهارشنبه هشتم دی‌ماه ١٣٩۵ هجری در حملات ارتش ترکیه به مناطق حفاظتی میدیا، سه عضو این گروه کشته شدند».
یکی از این اعضای ایرانی و مشخصات وی به شرح زیر اعلام شده است.
نام و نام خانوادگی: رامین زندپور
کد سازمانی: مزدک کوردستان
محل تولد: سنندج
نام مادر – نام پدر: شهناز – صدیق
خواهر رامین زندپور در مصاحبه با خبرنگار دیدبان حقوق بشر کردستان ایران اینگونه بیان کرد:
به دلیل نبود شغل مناسب در سنندج رامین تصمیم گرفته بود که برای پیدا کردن شغل به عراق که فامیل های زیادی در آنجا داشتیم برود و مشغول به کار شود مدتی در شهر های عراق مشغول به کار بود و همیشه هم با ما در ارتباط بود با اینکه بیشتر اقوام ما در شهرهای کردنشین عراق بودند اما هیچگونه رویکردی نسبت به هیچ حزبی میان خانواده ما وجود نداشت و من مطمئنم دوستانی که در آن جا داشت باعث شده بودند که رامین بخواهد همچنین تصمیم اشتباهی را برای زندگی اش بگیرد. پژاک برادرمان را از ما گرفت و باعث شد که خانواده ما تا آخر عمر داغدار باشد. آنها حتی اجازه ندادند جنازه برادرم را در جایی که خودمان میخواهیم دفن کنیم و همین قضیه باعث بروز درگیری خانواده ما و اعضای پژاک شد.
پژاک با خانواده ما در حین برگزاری مراسم تدفین و تشیع در اقلیم کردستان درگیر شد.
خواهر رامین زندپور در ادامه گفت: قهرمان سازی پژاک از کشته های خود و سوء استفاده تبلیغاتی با برگذاری مراسم تشیع و تدفین ، اهمیت بسزایی برای گروه دارد، و گروه با برگزاری این گونه مراسم ها به نفع خود تبلیغات گسترده ای انجام می دهد ولی فقط مایهٔ عذاب خانواده هایی مانند ماست.
پژاک با برپایی مراسمی برای رامین این بار بدنبال بهره برداری و سوء استفاده از جنازه برادرم بود که با مخالفت سخت خانواده ما مواجه شد و درگیری شدید میان ماو اعضای پژاک رخ داد.
انتقال جنازه رامین از شنگال به رانیه و از رانیه به قندیل و سنگسر موجب خشم خانواده ما شد .چونکه خانواده و طایفه ما با توجه به اینکه در کرکوک اقوامی داشتیم می خواستیم که جنازه در کرکوک دفین شود ولی اعضای پژاک نه تنها چنین اجازه‌ای نداده حتی از حضور اقوام ما در حین دفن ممانعت بعمل آورده و تنها به پدر و مادرم اجازه حضور در مراسم تدفین دادند.
این رفتار اعضای پژاک منجر به درگیری شدید فیزیکی میان خانوداده ما و پژاک شد
هنوز مشخص نیست چرا پ.ک.ک خبر کشته شدن اعضای خود را با تاخیر چند ساله اعلام می‌کند. آیا این افراد واقعا در درگیری با ارتش ترکیه کشته شده اند؟ جنازه آنها اکنون کجا دفن شده است؟
چرا پ.ک.ک از کودکان در جنگ استفاده می‌کند؟ چرا اعضای ایرانی پ.ک.ک باید در جنگ با ترکیه کشته شوند؟ این سوالات سال‌هاست که توسط گروه‌های حقوق بشری از پ.ک.ک پرسیده شده، اما واکنش آنها، ادامه سیاست کودک‌سربازی و ناپدیدسازی اجباری اعضا بوده است.
