ترکیه در سرعت برای اعمال محدودیت و ممنوعیت بر زبان و فرهنگ کردها از ماشین‌های مسابقات رالی نیز سبقت می‌گیرد. دادستان کل ترکیه دستور توقیف فیلم “احمد کایا؛ عزیز چشمانم” را صادر کرد و مانع ادامه پخش آن در سینماهای ترکیه و فضای مجازی شد. این فیلم توسط گانی گوزار و هاکان گورتوپ تهیه شده بود.
احمد کایا هنرمند خیلی محبوب کرد ترکیه در سال 1999 هنگام دریافت جایزه بهترین صدا و در مراسمی که همه خواننده‌های مطرح ترکیه در آن شرکت کردند هنگام دریافت جایزه گفت: “به شما نوید می دهم در آلبوم جدیدم آهنگ کردی نیز وجود دارد چون خودم در اصل کرد هستم”. بیان این جمله سبب خشم همه هنرمندان حاضر و دولت ترکیه شد. هنرمندان با قاشق و چنگال و کارد به او حمله کردند و او را به خاطر استفاده از کلمه “کرد” تروریست و خائن نامیدند. پلیس احمد کایا را بازداشت کرد. کایا ناچار شد به فرانسه فرار کند و پس از مدتی کوتاه به صورتی مشکوک در آنجا فوت کرد و در همان جا نیز دفن شد.
طبق قوانین ترکیه کرد و زبان کردی وجود ندارد و کردها را “ترک های کوهستانی” می‌نامند و مقامات رسمی بارها از عناوین تحقیرآمیز برای اطلاق به کردها استفاده کرده‌اند. توهین به کردها جرم تلقی نمی‌شود و حتی سربازان و نیروهای مسلح در مناطق کردنشین در صورت قتل و زخمی کردن غیرنظامیان کرد تحت تعقیب قانونی قرار نمی‌گیرند. این موضوع در حدی است که رجب طیب اردوغان قانونی را به تصویب رساند که اگر قرار باشد این افراد محاکمه شوند باید شخص رئیس جمهور دستور صادر کند.
