در مورد هویت تعاریف مختلفی ارائه شده و هویت هر فرد یا جامعه‌ای براساس ویژگی‌های خاصی تعریف می‌شود که ممکن است ضمن داشتن معیارهایی مشترک با هویت‌های دیگر، از ویژگی‌های خاص خود نیز برخوردار باشد. زمانی که در مورد هویت کردی بحث می‌کنیم، نمی توان آن را جدای از هویت ایرانی تعریف کرد. اکثریت قاطع کردها پس از ظهور اسلام مسلمان شدند و مسلمان هستند اما در عین حال تعدادی از کردها به چند دین دیگر متداول در خاورمیانه – قبل و یا کنونی – معتقد هستند: مسیحیت، یهودیت، ایزدی. این که تعدادی از کردها به دینی غیر از دین اکثریت معتقد هستند نمی‌تواند آنها را از هویت کردی دور کند. یعنی هویت کردی محور مشترک همه این افراد با اعتقادات مختلف است. اما این هویت غیردینی کردی بر چه اساسی است؟ معیار هویت غیردینی کردها «فرهنگ ایرانی» است. زبان کردی – بدون توسل به نظریه‌های پیچیده زبانشناختی- با زبان فارسی و دیگر زبان‌های ایرانی آنقدر اشتراک دارد که حتی هر فرد ناآشنا با آن نیز می‌تواند به راحتی آن را درک کند. زبان، فقط یک وسیله ارتباطی و انتقالی ساده نیست، بلکه زبان اساس و پایه یک فرهنگ است و فرهنگ نیز نتیجه تلاش مستمر آگاه و ناخودآگاه یک مجموعه است. زبان کردی – با اشتراکات بسیار زیاد با دیگر زبان‌های ایرانی – بخشی از فرهنگ ایرانی است و فرهنگ ایرانی فقط با در کنار هم قرار گرفتن مجموعه این بخش‌ها می‌تواند کامل گردد. تصور هویت مستقل کردی، فارسی… به صورت جدا از هویت ایرانی اشتباه است. کردها از هر باور و اعتقادی باشند، هویت ایرانی دارند.
