در اولین روزهای بهمن سال 1398 زلزله‌ای در ترکیه رخ داد که بر اثر آن تعدادی کشته و صدها نفر نیز زخمی شدند. نیروهای امدادی در راستای انجام وظایف خود دست به اقدامات مختلفی زدند؛ از جمله تلاش برای بیرون آوردن افراد زنده از زیر آوارها در سریع‌ترین زمان ممکن.
با توجه به این که خارپت و ملاطیه – مناطق زلزله زده – کردنشین هستند لذا مسئله زبان نیز در این مناطق مطرح است. این امر به دلیل برقراری ارتباط بین مردم گرفتار و نیروهای امدادی اهمیت دارد. در چندین مورد،امدادرسان‌ها در مناطقی که به ترکی پیام می فرستادند، موفق نشدند تا با مردم در زیر آوار ارتباط برقرار کنند. اما خانم امینه کوشتپه، امدادرسان، که به زبان کردی حرف می‌زد توانست هشت نفر را پیدا و از زیر آوار خارج کند. این موضوع مورد توجه رجباردوغان نیز قرار گرفت و رئیس جمهور ترکیه از این امدادرسان به خاطر استفاده از زبان کردی تشکر کرد.
رئیس جمهور ترکیه در حالی از این اقدام با هدف تبلیغاتی تشکر کرد که هنوز هم زبان کردی به صورت رسمی در ترکیه ممنوع است.
این رویکرد ترکیه نشان می‌دهد سیاست آن در برخورد با زبان کردی دوگانه است و در حالی مدعی برادری و برابری کردها و ترکهاست که روز به روز عرصه را بر زبان کردی تنگ‌تر می‌کند.
