به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، موضوع قتل زنان متاسفانه همچنان در استان کردستان و مناطق کردنشین ادامه دارد.
متاسفانه قتل زنان، پدیده مرسومی در کردستان است. با وجود قوانین مختلف و برخورد دولت‌های ایران، ترکیه و عراق، در سال ۲۰۲۱ قتل زنان کُرد در ایران، ترکیه و کردستان عراق در حال افزایش است و این امر نگرانی‌های زیادی در میان فعالان حقوق بشری و حقوق زنان ایجاد کرده است.
به تازگی نیز یک زن در روستای قوریشکاک از توابع شهرستان ماکو واقع در استان آذربایجان غربی، به دلیل اینکه جنین وی دختر تشخیص داده شده است، به طرز فجیعی توسط همسرش به آتش کشیده شد.
نام این زن، فاطمه رسولی عنوان شده که پس از مراجعه به بیمارستان‌های ارومیه، به دلیل درصد بالای سوختگی جان خود را از دست داده است.
رسول طیار، همسر وی است که به گفته نهادهای حقوق بشری به دلیل اینکه همسر وی، پس از پنج بار زایمان فرزند دختر، جنین ششم وی نیز دختر تشخیص داده شده بود، دست و پای همسر خود را با طناب بسته و او را به آتش کشیده بود.
شایان ذکر است که فرماندار ماکو شایعات مطرح شده درباره قتل این زن توسط شوهرش را تکذیب و آن را اختلاف خانوادگی و خودسوزی زن عنوان کرد. فرماندار ماکو با بیان اینکه بنا به اعلام مدیر شبکه بهداشت و درمان ماکو زن مقتول، باردار نبوده، افزود: بعد از فوت وی، پرونده قضائی هم برای همسر این زن تشکیل شده ولی قتل این زن توسط شوهرش پس از تحقیقات قضائی از سوی این مراجع ثابت نشده و وی نیز با قید وثیقه آزاد شده است.
بیشتر بخوانید:
زن‌کُشی در کردستان- گولاله ۲۶ ساله توسط نامزدش به آتش کشیده شد
در تحولی دیگر مرتبط با خشونت علیه زنان، روز دوشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۰ (۱ نوامبر ۲۰۲۱)،آسیه اکبریِ ۳۵ ساله اهل شهرستان سنقر و کلیائی از توابع استان کرمانشاه به دست همسرش با هویت سیدنبی حسینی ۴۰ ساله به قتل رسیده است. علت قتل، وارد کردن ضربه با چوب به سر مقتول گزارش و قاتل نیز توسط پلیس بازداشت شده است.
به گفته نهادهای حقوق بشری، دلیل مرگ زن، مشاجره آنها بر سر پرداخت پول بیمه مدرسه فرزندانشان بوده است که به دلیل عدم توانایی مالی، در نهایت زن توسط همسرش به قتل رسیده است.
بیشتر بخوانید:
گزارش تکان‌دهنده از سرنوشت زنان قربانی قتل‌های ناموسی در اقلیم کردستان عراق
توجه به رخدادهای فوق و در نظر گرفتن آنها به عنوان یک روند، حکایت از وضعیت وخیم حقوق زنان در مناطق مرزی و کردنشین ایران دارد.
عدم پرداخت حقوق قانونی مانند ارث، نگاه به زنان به عنوان ابزار و دیدگاه‌های تنگ‌نظرانه، حاکی از وضعیت بد زنان در مناطق مرزی و روستایی است که تغییر آن، سال‌ها زمان خواهد برد.
