محمد صدیق کبودوند، فعال حقوق بشر که قبلا به خاطر همکاری با پژاک زندانی نیز بود، طی پیامی توئیتری می‌نویسد «کردها با هم اتحاد ندارند و همدیگر را دوست ندارند.». وی در ادامه می‌گوید «اردوغان با زرنگی تمام از اختلافات کردها استفاده می‌کند» و احزاب و جریان‌های ایدئولوژیک را مانع اصلی بر سر راه کردها می‌داند.
کبودوند موارد مذکور را به نقل از یک استاد آمریکایی می‌گوید اما نام وی را مطرح نمی‌کند. در توئیت دیگری و پس از واکنش اعتراضی تعدادی از خوانندگان، از آنان انتقاد می‌کند که چرا واقع‌بین نیستند. این خوانندگان از این که آقای کبودوند به نکاتی واقعی در مورد کردها اشاره کرده، ناراحت هستند و همانند اکثریت جو غالب بر فضای کردی دوست دارند فقط مدح و تمجید غیرواقعی ببینند و بخوانند.
در ادامه اظهارات آقای کبودوند، باید گفت واقعا احزاب و جریان‌های ایدئولوژیک مانع اصلی توسعه مناطق کردنشین هستند. به عنوان نمونه، ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی عبدالله اوجالان در طی بیش از چهار دهه گذشته هیچ سودی برای کردها نداشته است؛ اما در مقابل سبب شده که ترکیه کنترل و حضور خود بر مناطق کردنشین را بیشتر کند، بیش از 4 میلیون کرد به ناچار راهی غرب ترکیه شوند، مناطق کردنشین خالی از سکنه شده است، بخش‌های زیادی از کردستان سوریه برای همیشه ماهیت کرد بودن خود را از دست داد، حضور ترکیه در اقلیم کردستان بسیار تقویت شد، هزاران کرد کشته و آواره شدند، زبان کردی در ترکیه نابود شد، و امروز پ.ک.ک و شخص عبدالله اوجالان به صراحت از سیاست‌های توسعه‌طلبانه ترکیه حمایت می کنند (نمونه آن درخواست از پ.ک.ک برای واگذاری عفرین به ترکیه).
