نوشتته‌ی: یورگن و. عضو سابق ی.پ.گ. / ترجمه از آلمانی
ترکیه آشکارا از تلاش‌های ایالات متحده برای اتحاد میان کردهای سوریه که ماه گذشته آغاز شده است، ناراضی است. نارضایتی ترکیه در بیانیه یازدهم ماه مه که در خبرگزاری دولتی آن کشور منتشر شد، ملموس بود. آن بیانیه، تلاش‌ها برای متحد کردن جناح‌های مخالف کردی سوریه را بیشتر به عنوان توطئه‌ای با هدف ایجاد فضای نمایندگی بین‌المللی برای «سازمان تروریستی (پ.ک.ک) در شمال شرق سوریه» توصیف نمود. همچنین، آن بیانیه کشور فرانسه را به عنوان محرک الهام بخش «محور شرارت با نیت تاسیس یک دولت تروریستی در سوریه» متهم کرد که ظاهرا به خاطر دخالت آن در گفتگوهای صلح کردهای سوریه می‌باشد.
ترکیه تثبیت دستاوردهای کردها در شمال سوریه را تهدیدی واقعی می‌داند که سبب ترغیب جمعیت بیش از 14 میلیونی کردهای ترکیه به جدایی خواهد شد. گیران اوزجان، نماینده حزب دموکراتیک خلق‌ها در واشنگتن که حزب طرفدار کردها و سومین حزب بزرگ در پارلمان ترکیه می باشد، می گوید: «حقوق کردها همانند سطح آب دریا بالا می‌آید. وقتی این حقوق در جایی بالا برود، در همه جا بالا خواهد رفت».
زمانبندی این مذاکرات صلح تصادفی نیست. مظلوم کوبانی (فرمانده نیروی سوریه دموکراتیک) توانست مدت کوتاهی پس از تهاجم ترکیه در نهم اکتبر به بخش بزرگی از مناطق تحت کنترل نیروی سوریه دموکراتیک بین تل ابیض و راس‌العین/سرکانیه، با انجمن میهنی کردهای سوریه به توافق برسد. این عملیات که با تصمیم ترامپ برای خروج نیروهای آمریکایی و پس از گفتگوی تلفنی وی با اردوغان امکانپذیر شد، شوک بزرگی به کردها وارد کرد.
توافق با انجمن میهنی کردها و دیگر احزاب کرد سوریه، استدلال ترکیه مبنی بر این که اداره خودگردان «یک دولت تروریستی وابسته به پ.ک.ک است» را تضعیف خواهد کرد. در حالت بهینه، سبب قطع اعتراض ترکیه به همکاری آمریکا و نیروی سوریه دموکراتیک، محافظت شمال شرق از حملات بیشتر ترکیه و جلوگیری از واگذاری مخازن غنی از نفت به دولت مشروع سوریه خواهد شد. بسیاری براین باورند که شانس توافق محدود است و آن فقط بخاطر ترکیه نیست. به عنوان مثال، پ.ی.د. تمایل ندارد نیروی پیشمرگه روژ انجمن میهنی کردهای سوریه در نیروی سوریه دموکراتیک ادغام گردند. چون «خواهان (حضور) یک نیروی مسلح کردی دیگر نیست» که بتواند بذر کشمکش بین کردها را بکارد. همچنین، پیشمرگه روژ مایل نیست خودش را تحت فرمان نیروی سوریه دموکراتیک قرار دهد.
معضل دیگری نیز در کردستان عراق ایجاد شده است. تنش بین پ.ک.ک و حزب دموکرات کردستان (پارتی) در زینه ورته، یک گذرگاه کوهستانی استراتژیک در کردستان عراق و منتهی به کوه‌های قندیل محل استقرار پ.ک.ک، تشدید شده است. انجمن میهنی کردهای سوریه نیز به عنوان شاخه پارتی در سوریه شناخته می‌شود.
ماه گذشته، پارتی بیش از 400 جنگجوی پیشمرگه خود را به زینه ورته اعزام و اعلام کرد هدفش نظارت بر تردد جهت جلوگیری از شیوع کرونا توسط کسانی است که از/به ایران سفر می‌کنند. پ.ک.ک می‌گوید دلیل واقعی، کمک به فراهم کردن راه برای تهاجم ترکیه به قندیل است و از پارتی خواسته عقب‌نشینی کند. وقتی (پ.ک.ک) گروهی سه نفره از جنگجویان خود را برای رساندن آن پیام فرستاد، ترکیه طی عملیاتی هوایی آنان را کشت.
