کردستان سوریه پس از آغاز بحران سوریه در فراز و نشیب‌های مختلفی قرار گرفت و سرانجام بیشترین ضرر متوجه مردم کرد این منطقه شد. پس از آغاز بحران، ارتش سوریه برای تمرکز بر جنگ با مخالفان مسلح در مناطق دیگر، کنترل مناطق کرد را به حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د.) – شاخه پ ک ک – سپرد و این حزب نیز تمام احزاب کرد غیر از هواداران ایدئولوژی عبدالله اوجالان را اخراج کرد. این شانزده حزب سیاسی کرد در قالب انجمن میهنی کردهای سوریه را شامل شد که تنها هیئت کردی رسمی در مذاکرات سوریه در سازمان ملل است.
ی.پ.گ. –شاخه مسلح پ ک ک – با اعمال سیاست نظامی‌گری بیش از 11 هزار جوان کرد را در راستای منافع آمریکا به کشتن داد بیش از 40 هزار کرد نیز زخمی شدند، سرانجام آمریکا در حمله ترکیه به عفرین، سپس گره‌سپی و سرکانیه و ایجاد منطقه امن در شهرها و روستاهای کرد نه تنها تماشاگر بود بلکه سلاح‌های پیشرفته ناتو را نیز در اختیار ترکیه قرار داد. ترکیب جمعیتی کرد تغییر یافت و اکنون کردها در کردستان سوریه در اقلیت قرار گرفته‌اند!
این کافی نبود و تورم کمرشکن نیز گریبانگیر مردم شده است. مردم بارها در اعتراص به گرانی و تورم و زورگویی علیه اداره خودگردان تحت امر پ ک ک تظاهرات کردند اما سرکوب شدند. دهها کرد شکنجه، زندانی و کشته شدند. امروز تورم از حد خارج شده است. مردم دیگر توان خریدن هیچ چیز ندارند و توان ادامه زندگی را ندارند و ناچارند منطقه را ترک کنند و این، همان سیاست مورد نظر ترکیه است.
