در اقلیم کردستان دهها شبکه تلویزیونی، رادیویی، روزنامه، مجله در زمینه اخبار و اطلاع‌رسانی فعالیت می‌کنند. بیشتر این وسایل ارتباط جمعی نیز حزبی و گروهی هستند. با توجه به نارضایتی شدید مردم از عملکرد احزاب به ویژه دو حزب حاکم یعنی پارتی به رهبری مسعود بارزانی و یکتی به رهبری خانواده جلال طالبانی، بعضی از روزنامه‌نگاران با حمایت از خواسته‌های مردم قلم خود را در خدمت منافع مردم قرار می‌دهند. این اقدام در اقلیم کردستان می‌تواند برای روزنامه‌نگاران مشکلات و موانع جدی ایجاد کند و سابقه برخورد حکومت اقلیم کردستان نشان می‌دهد آستانه تحمل آن پایین است.
آنچه اقلیم کردستان انجام می‌دهد از دید محافل حقوق بشری دور نمی‌ماند. کانون موسوم به “مترو” از جمله نهادهایی است که برخورد با روزنامه نگاران و کارنامه حقوق بشری حکومت‌ها را رصد می‌کند. “مترو” در گزارش خود در مورد اقلیم کردستان اعلام کرده در سال 2019 کارنامه اقلیم کردستان در زمینه آزادی بیان به ویژه برای روزنامه‌نگاران اسفناک است. طبق گزارش این کانون فقط در سال گذشته میلادی تعداد 231 مورد نقض حقوق روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه در اقلیم کردستان تایید شده است. این فقط برای 209 روزنامه‌نگار صورت گرفته یعنی برای بعضی از روزنامه‌نگاران بیش از یک مورد. شدت برخورد غیرقانونی با روزنامه‌نگاران به حدی است که در 13 مورد وسایل روزنامه‌نگاران نیز مصادره شده و حتی در 124 مورد آنان از ادامه فعالیت ممنوع شده‌اند. گزارش مترو می نویسد بدتر این که در 22 مورد روزنامه‌نگاران مورد تهدید، شرب و شتم قرار گرفته‌اند. این کانون از مسئولان اقلیم کردستان خواسته تا مانع آزادی بیان نشوند.
