پس از حملات گسترده ارتش ترکیه و گروههای تروریستی مورد حمایت این کشور به نیروی سوریه دموکراتیک صدها هزار غیرنظامی روستاها و دو شهر گرسپی و سرکانیه نیز آواره شدند. در حالی که صدها غیرنظامی کرد نیز در درگیری های طرفین کشته شدند، تعداد زیادی در داخل سوریه آواره گشتند و تعدادی نیز راهی اقلیم کردستان شدند. پس از توافق های طرفین با وساطت آمریکا و روسیه که قرار شد منطقه امن ایجاد گردد اما طرفین در توافقات خود در مورد نقض گسترده حقوق غیرنظامیان بحث نکردند.
اکنون غیرنظامیان به ویژه آن دسته که در اقلیم کردستان مستقر هستند می گویند نمی توانند بیش از این آواره بمانند و قصد دارند به شهر و روستای خود برگردند اما شرایط هنوز برای برگشتن آماده نیست و ترکیه و نیروی سوریه دموکراتیک به تعهدات خود عمل نکرده اند لذا منطقه امن نیست. محمود سعید از آوارگان گرسپی در اقلیم کردستان در گفتگو با شبکه تلویزیونی رووداو می گوید: ما باید به خانه خود برگردیم و نباید بیش از این حقوق ما نقض شود. ما بخشی از درگیری نیستیم. چرا باید قربانی درگیری دیگران شویم.
یک آواره دیگر به نام ممدوح عبدالقادر نیز می گوید: در گرسپی چیز باقی نگذاشته اند اما باز هم می خواهیم به خانه خود برگردیم. باید نهادهای بین المللی به ویژه آمریکا وارد عمل شوند و آمریکا خودش ما را به این روز انداخت لذا باید خودش نیز مشکل را حل کند. سلوا محمد یک آواره دیگر نیز اعلام کرد: زمستان نزدیک می شود. کودکان ما کوچک هستند. این ظلم بزرگی است که ما را قربانی درگیری هایی کردند که هیچ سودی در آن نداریم. تنها راه حل تامین امنیت و بازگشت ما این است ارتش ترکیه و گروههای وابسته به آن حملات را متوقف کنند و نیروی سوریه دموکراتیک نیز منطقه را تخلیه نماید. تامین امنیت مرز باید به دولت مرکزی سوریه سپرده شود.
گفتنی است آواره کردن مردم از خانه و مسکن شان نقض حقوق بشر و در اصطلاح حقوقی “هتک حرمت مسکن” نامیده می شود. حق داشتن مسکن و پناهگاه در بسیاری از قوانین اساسی کشورها، اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به رسمیت شناخته شده‌است. حق مسکن از جمله حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز محسوب می‌شود. این موضوع در بند ج ماده 9 اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است.
