مقاله| رقابت در داخل پ.ک.ک و تاثیرات آن بر جنگ با تروریسم و بحران سوریه

  • ۲ سال قبل

جنگ قدرت بین رهبری قدیمی پ.ک.ک مستقر در قندیل و نسل جوان حاضر در ی.پ.گ (یگان­‌های مدافع خلق) در سوریه این سوال را مطرح می­‌کند: بشار اسد یا آمریکا؟

جمیل باییک، که در فهرست تحت تعقیب ایالات متحده قرار دارد، اخیراً در مورد روابط تاریخی و قوی پ.ک.ک با رژیم اسد سخنانی گفته و از توافق بین رژیم و یگان­‌های مدافع خلق حمایت کرده است. این اظهارات نه تنها به سیاست پ.ک.ک در سوریه مربوط می­‌شود، بلکه ابعاد جدیدی از رقابت داخلی در داخل پ.ک.ک را بازگو می‌کند.

پس از پیروزی در چندین نبرد داخلی، نسل قدیمی پ.ک.ک در قندیل در حال تسلط بر نسل جدید در سوریه است. این رقابت در رهبری پ.ک.ک مهم است و ممکن است جنگ علیه تروریسم در منطقه و همچنین آینده سوریه را شکل دهد.

برای مدت طولانی، رهبری قندیل، نقش مظلوم عبدی، فرزندخوانده عبدالله اوجالان و فرمانده کل نیروهای دموکراتیک سوریه تحت سلطه یگان­‌های مدافع خلق را کاهش داده است. مظلوم عبدی پس از سال‌ها فعالیت در پ.ک.ک، از سوی رهبری قندیل به سوریه فرستاده شد تا فرماندهی نیروهای یگان­‌های مدافع خلق و سازماندهی شاخه سوری پ.ک.ک را بر عهده بگیرد.

در سال ۲۰۱۴، زمانی که ایالات متحده تصمیم به کمک و حمایت از یگان­‌های مدافع خلق گرفت، فصل جدیدی آغاز شد. از آن زمان به بعد یگان­‌های مدافع خلق از نظر ظرفیت، نفوذ، نیروی انسانی، سرمایه، کنترل ارضی و شهرت و مشروعیت بین‌المللی رشد کرد.

مظلوم عبدی از یک طرف با رهبران خارجی تماس­‌های تلفنی و دیدارهای مجازی داشت. نماینده عالی سیاسی یگان­‌های مدافع خلق، الهام احمد، که خود یکی از کهنه سربازان پ.ک.ک است، اغلب از پایتخت­‌های غربی و روسیه بازدید می­‌کرد. از سوی دیگر، رهبر مستقر در قندیل، یعنی جمیل باییک به زندگی خود در یک کوهستان به طور غایب از صحنه بین‌المللی ادامه داد. علاوه بر این، ایالات متحده جایزه‌ای را برای سه شخصیت برجسته پ.ک.ک اعلام کرد (اینجا را بخوانید)

این پویایی جدید راه را برای مظلوم عبدی و الهام احمد باز کرد تا خود را در طیف پ.ک.ک به عنوان رهبران کاریزماتیک جایگزینی برای دوران کالکان، جمیل بایک و مراد کارایلان معرفی کنند. در حالی که مظلوم عبدی و الهام احمد به دستاوردهای خود در زمینه شهرت بین‌المللی، کنترل ارضی و اجرای ایدئولوژی عبدالله اوجالان اشاره می­‌کنند، رهبران مستقر در قندیل، مظلوم عبدی را متهم می­‌کنند که از ایدئولوژی پ.ک.ک دور شده و به یک سگ آمریکایی تبدیل شده است.

به این ترتیب، نبرد اصلی برای کنترل استراتژی و برنامه آتی پ.ک.ک از زمانی آغاز شد که مظلوم عبدی پیشنهاد گفتگوی درون کردی با ائتلاف ملی کرد (ENKS) را داد. ائتلاف ملی کرد ائتلافی از قوی‌ترین احزاب سیاسی کرد در سوریه است و اکثریت کردهای سوریه را نمایندگی می­‌کند. شاخه مسلح آنها، پیشمرگه روژ، توسط یگان­‌های مدافع خلق به شمال عراق تبعید شد. در شمال عراق، دولت اقلیم کردستان از پیشمرگه‌های روژ علیه داعش و پ‌.ک.ک حمایت و استفاده می‌کند.

ایده گفتگوی درون کردی در واشنگتن مورد استقبال قرار گرفت و با فشارهای گسترده آمریکا، ENKS با گفتگوی درون کردی موافقت کرد، حتی اگر اکثر اعضا و رهبران آنها در گذشته توسط یگان­‌های مدافع خلق کشته، دستگیر، شکنجه یا تبعید شده باشند.

هنگامی که مذاکرات آغاز شد، رهبر قندیل از طریق مرد وفادار خود در سوریه، الدار خلیل، که نماینده یگان­‌های مدافع خلق در طول مذاکرات بود، مذاکرات را خراب کرد. از دیدگاه رهبر قندیل، ENKS یک شاخه سوری از بارزانی و حزب دموکرات کردستان است که پ.ک.ک از آن متنفر است. حزب دموکرات کردستان و نیروهای پیشمرگه بارها با نیروهای مسلح ترکیه علیه پ.ک.ک همکاری کرده‌اند و از آن خواسته‌اند مناطق تحت کنترل دولت اقلیم کردستان را ترک کند.

از سوی دیگر مظلوم عبدی تلاش کرده است بین آمریکا و شبکه پ.ک.ک تعادل برقرار کند. او به قندیل نیاز دارد تا بتواند هر کاری انجام دهد، اما از طرفی به حمایت ایالات متحده نیاز دارد تا خود را به عنوان رهبر جدید پ.ک.ک تثبیت کند و به فردی تبدیل شود که ایدئولوژی عبدالله اوجالان را اجرا کرد. مظلوم عبدی برای تأکید بر تعهد خود به پ.ک.ک، علناً خواستار آزادی عبدالله اوجالان شد. او برای جلوگیری از انتقاد بیش از حد بین‌المللی، این کار را فقط به زبان کردی انجام داد.

رهبر مستقر در قندیل، صوفی نورالدین – کهنه‌سرباز ارشد پ.ک.ک و رئیس پ.ک.ک در سوریه بین سال­‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ را به سوریه فرستاد. هدف رهبر قندیل از این کار پایان دادن به چالش مظلوم عبدی با آنها بود. صوفی نورالدین در طی چندین ماه ساختار فرماندهی واحدهای مسلح و سیاسی ی.پ.گ را شکست و مظلوم عبدی را از درون تضعیف کرد.

چندین بلوک، دوباره تحت کنترل رهبری مستقر قندیل درآمدند. عبدی با دیدن این موضوع سعی کرد با رهبر قندیل معامله کند. پس از اینکه مذاکراتش با صوفی نورالدین به پیشرفت‌هایی رسید، صوفی نورالدین به عراق بازگشت تا آخرین وضعیت را با رهبر قندیل در میان بگذارد. قبل از تبادل نظر درباره پیشرفت برای تحت کنترل گرفتن مظلوم عبدی ارتش ترکیه، صوفی نورالدین را به قتل رساند!

پس از مرگ صوفی نورالدین، رهبر قندیل شایعاتی مبنی بر مبادله مظلوم عبدی با محمود برخدان منتشر کردند. محمود برخدان در شناخته شده‌ترین حضور رسانه‌ای خود گفت که تا زمانی که پیشمرگه­‌های کرد به پ.ک.ک حمله کنند، ی.پ.گ بیکار نخواهد ماند. برای کنترل خسارات، مظلوم عبدی اعلام کرد که ی.پ.گ تهدیدی برای هیچ یک از همسایگان خود نخواهد بود. با این حال، رهبری قندیل توانست تسلط و کنترل خود را ثابت کند زیرا شایعات در بین کردها می­‌گویند که پ.ک.ک محافظان جدیدی را برای مظلوم عبدی منصوب کرده است تا او را تحت نظارت ۲۴ ساعته قرار دهند.

پس از آنکه رهبر قندیل عملاً تهدید مظلوم عبدی را برای مقام رهبری خود از بین برد، اظهارات اخیر مبنی بر حمایت از روابط خوب با اسد و نیاز به توافق باید به عنوان تلاشی برای تضعیف الهام احمد تلقی شود. مشخص است که الهام احمد آینده ی.پ.گ را در اتحاد با ایالات متحده می­‌بیند، اما رهبری قندیل معتقد است که این نه ایالات متحده، بلکه رژیم اسد است که می­‌تواند وضعیت قانونی را برای ی.پ.گ فراهم کند.

علاوه بر این، رهبر قندیل می‌داند که توافق با رژیم اسد آنها را بر سر میز مذاکره قرار می‌دهد در حالی که رویکرد ایالات متحده آنها را به حاشیه می‌برد. بنابراین، فشار عمومی جمیل باییک برای اتخاذ سیاست طرفدار اسد ممکن است نه تنها توسط محاسبات ژئوپلیتیکی هدایت شود، بلکه بیشتر به دلیل منافع شخصی و جناح‌گرایی باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کُردی

آخرین مطالب