یکی از جالب‌ترین محصولات هویت‌سازان کرد در ساختن یک پیشینه فرهنگی و تاریخی باستانی مکتوب “پوست‌نوشته مشهور سلیمانیه مربوط به قرن هفتم میلادی به زبان کردی باستان” است. گفته می‌شود این اثر در سلیمانیه پیدا شده است. ترجمه فرانسوی این متن شاعرانه که از چند رباعی تشکیل یافته، برای اولین بار توسط بازیل نیکیتین با ارجاع به ثریا بدرخان ارائه شد. از آن به بعد داستان مربوط به “متن کردی باستان” به درون‌مایه محبوب در تمام آثار مربوط به ادبیات کردی از جمله نوشته‌های دانشگاهی بدل شد. اما علی‌رغم این که مک‌کنزی، کردشناس بسیار مشهور، به صورت قاطع جعلی بودن این نسخه را اثبات کرد هنوز هم به عنوان “کردی مکتوب دوران باستان” معرفی می‌شود و هدف از این نیز گسترش بازه‌ی زمانی ثبت شده‌ی فرهنگ و تاریخ مکتوب کردی است.
بدون تردید کردها از اقوام کهن ایرانی هستند اما تا زمانی که اسناد و مدارکی معتبر و مورد تایید کارشناسان بی‌‌طرف در مورد وجود کردی مکتوب در دوران قبل از دین اسلام به دست نیاید، نباید فضای فرهنگی کردی را با استناد به منابع جعلی آلوده ساخت. در همه جای دنیا معمولا گرایش‌های فکری افراطی و ناسیونالیست با جعل منابع فرهنگی تلاش می‌کنند تا جامعه را از فضای واقع بینی دور سازند.
