شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال که در مورد حامیان مالی آن، حرف و حدیث‌های بسیاری در میان است، چند روز قبل در گفت‌وگویی با دو مهمان به مساله اعدام شیرین علم‌هولی، فرزاد کمانگر و فرهاد وکیلی پرداخته بود. دو مهمان این گفت‌وگو جهانگیر عبداللهی و مهدیه گلرو بودند که سعی داشتند حکم این اعدام برای افراد مذکور و تلاش‌های آنها با اقدامات تروریستی را زیر سوال ببرند و به نوعی، گروه پ.ک.ک و پژاک را تبرئه نمایند. در این خصوص باید به چند نکته توجه کرد:
اول. بر اساس مستندات غیر قابل انکار که در مستند سایه تروریسم مطرح شده است، فرهاد وکیلی و فرزاد کمانگر، خود به حمل مواد منجره برای اقدامات تروریستی، اعتراف کرده‌اند. اینکه آقای عبداللهی به این سادگی، تمام مستندات را زیر سوال ببرند، واقعا جای تعجب دارد. حقیقتا مشخص نیست چرا باید این شبکه و مهمانان آن از گروهی مسلح و اعضای آن حمایت کنند و از سوی دیگر، چشمان خود را بر سیاست کثیف کودک‌سربازی در آن ببندند. چرا آقای عبداللهی و خانم گلرو به ماجرای مهسا احمدی توجهی ندارند؟ چرا در مورد جعل عکس و فریب امثال زینب جلالیان، سکوت کرده‌اند؟ چرا صرفا در مورد فرزاد کمانگر و فرهاد وکیلی، سخنرانی می‌کنند؟ مستند مذکور به خوبی نشان می‌دهد که مواد منفجره، در باغ فرهاد وکیلی پنهان شده و اظهارات فرزاد کمانگر نیز وجود دارد که به باغبان باغ فرهاد اصرار می‌کند که محل اختفای بمب‌ها را نشان دهد. همچنین جهانبخش وکیلی برادر فرهاد نیز به صراحت اقدام تروریستی آنها را تایید می‌کند. اما همه این موارد، توسط مهمانان این شبکه، تکذیب و پنهان می‌شود!
دوم. آقای عبداللهی می‌گوید: «فرهاد در زندان، صراحتا نزدیکی فکری به پ.ک.ک را پذیرفته بود». سوال اینجاست: «اگر فرهاد نزدیکی سیاسی، فکری و ایدئولوژیکی را به این گروه پذیرفته است، شما منکر چه چیزی هستید؟ قصد بمب‌گذاری یا ایجاد تمایز میان کار سیاسی و نظامی؟» مگر پ.ک.ک و اعضای آن کار سیاسی هم می‌کنند؟ مگر پ.ک.ک، بدون انفجار، ترور و قتل قابل تعریف و شناسایی است؟ طبق اذعان خودتان، فرهاد نزدیکی فکری و وابستگی سیاسی به یک گروه تروریستی را پذیرفته است. اتهام از این بالاتر؟ شما می‌گویید: «پ.ک.ک گروه سیاسی است». این سخن، بسیار مضحک است! کدام گروه سیاسی در کوهستان، پایگاه دارد؟ کدام گروه سیاسی کودکان را می‌رباید؟ کدام گروه سیاسی، در قاچاق مواد مخدر و انسان و بمب‌گذاری و پولشویی فعال است؟ کدام گروه سیاسی، رکوردار اعدام درون‌سازمانی است؟
سوم. فکر و فلسفه پژاک و پ.ک.ک، چیست آقای عبداللهی؟ این گروه، کار سیاسی و حزبی در کارنامه خود دارد؟ اصولاً مگر اقدام مسلحانه و جنگ، وجه مشخصه این گروه‌ها نیستند؟ پس چرا باید سخنان شما را مبنی بر سیاسی بودن اتهامات و دروغ بودن آنها را بپذیریم؟
چهارم. آقای عبداللهی و مهمان دیگر، مدعی می‌شوند که پرونده دارای نقائص زیادی بوده است. اما حتی یک اشاره هم به این نقائص نمی‌کنند! این چه نقائصی است که شما از آن اطلاع دارید و یک بار هم به آن اشاره نمی‌کنید؟ در این بخش از سخنان، آقای عبداللهی سواد اندک حقوقی خود را به نمایش گذاشته و مدعی می‌شود جرم محاربه، اعدام نیست. سخنان پراکنده، غلط، مملو از ایرادات نگارشی و لفظی و اعال نابه‌جا، نشان از دانش آقای عبداللهی دارد. ایشان حتی دقیقا نمی‌داند در کدام بند زندان، زندانی بوده است! مجری هم عملا به همکار آنها تبدیل شده است.
پنجم. آقای عبداللهی مدعی شده‌اند شبکه ایران اینترنشنال مستقل است! این ادعا را احتمالا خبرنگاران و مدیران و حامیان این شبکه نیز ندارند! شبکه‌ای که توسط دولت عقب‌مانده، حامی داعش و اعدام با شمشیر حمایت می‌شود، مستقل است؟
نکته پایانی: هر چند این افراد عضو یک گروه تروریستی بوده‌اند و قصد انجام بمب‌گذاری داشتند، اما باید گفت آنها خود قربانی هستند. قربانی گروهی شدند که سالهاست ذهن جوانان کردستان را هدف قرار داده است و آقای عبداللهی از ماهیت آنها به خوبی اطلاع دارد. اما به دلیل منافع سیاسی و نه حقوقی، مایل به بحث در مورد آنها نیست.
