اکنون بخش‌های قابل‌توجهی از مناطق کردنشین سوریه تحت اشغال ترکیه و گروه‌های وابسته به آن هستند و بخش‌های دیگر نیز در کنترل حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د.) شاخه پ.ک.ک (تَودَم) قرار دارد. کردهای سوریه نیز دو جناح هستند. جناحی با محوریت پ.ی.د. که از ایدئولوژی عبدالله اوجالان تبعیت می‌کند و گروه دیگر با محوریت انجمن میهنی کردهای سوریه که از مسعود بارزانی پیروی می‌نماید. دو جناح، به گفته کارشناسان روس در آخرین نشست در مسکو و میخائیل بوگدانف معاون وزیر خارجه روسیه در دیدار از اقلیم کردستان، نه تنها با هم اختلاف دارند بلکه دشمن شدید همدیگر هستند.
یکی از نشانه‌های ابراز خصومت بین طرفداران این دو جناح، پرچم آنهاست. در حالی که جناح اوجالان پرچمی متفاوت دارد و پرچم اقلیم کردستان را – به گفنته جمیل باییک – “تکه‌ای پارچه” می نامد، جناح بارزانی ضمن رد هر گونه نشانه‌ی جناح اوجالان با پرچم خود ظاهر می‌شود و این اختلاف سبب شده تاکنون درگیری‌هایی نیز بر سر پرچم‌ها روی دهد. در آخرین مورد و علی‌رغم ممنوع بودن پرچم اقلیم کردستان در مناطق تحت کنترل پ.ی.د.، هواداران انجمن میهنی با پرچم اقلیم کردستان در مراسم 12 مارس 2004 شرکت کردند.
در 12 مارس 2004 بین تیم فوتبال کردهای قامیشلو و تیم اعراب دیرالزور درگیری روی داد و پلیس به جای مداخله با هدف پایان دادن به درگیری، به غیرنظامیان کرد شلیک کرد و 13 کرد از جمله 3 کودک را به قتل رساند.
