روند عضوگیری کودکان به عنوان جنگجوی مسلح در حزب کارگران کردستان (پ ک ک) از همان آغاز عملیات مسلحانه آن در سال 1984 آغاز شده اما کمتر مورد توجه محافل حقوق بشری قرار گرفته بود. در تصاویر منتشر شده از حضور عبدالله اوجالان، رهبر پ ک ک، در دره بقا هنگام دیدار با گریلاهای این سازمان تصاویر کودکان مسلح و به صف ایستاده همراه دیگر اعضا نیز مشاهده میشود. از دهه نود میلادی فشارها برای متوقف کردن عضوگیری کودکان به عنوان جنگجو افزایش یافت و سرانجام پ ک ک با فرستادن خانم دلال آمد – که بعدا به عنوان یک فرمانده ی.پ.ژ. در سوریه کشته شد – به ژنو، فراخوان ژنو را امضا کرد و تعهد نمود عضوگیری کودکان را متوقف نماید اما گزارشهای متعدد عفو بین الملل، دیدبان حقوق بشر نشان میدهد این روند نه تنها متوقف نشد بلکه تشدید یافت.
![](https://www.ikhrw.com/wp-content/uploads/2020/01/irani.jpg)
از روز سوم سپتامبر سال 2019 تعدادی از خانوادههای کرد در برابر دفتر حزب دموکراتیک خلقها (ه.د.پ.) در دیاربکر تحصن کردند و ضمن متهم کردن ه.د.پ. به شاخه سیاسی پ ک ک بودن، اعلام کردند ه.د.پ. زمینه عضویت کودکان را فراهم آورده لذا باید خود نیز آنان را برگرداند. مراد کاراییلان، فرمانده شاخه مسلح پ ک ک، نیز در واکنش اعلام کرد “اگر ده سال هم تحصن کنید، کودکان را بر نمیگردانیم”. همچنین پنج خانواده کرد ایرانی برای اعتراض به عضوگیری کودکان خود در پژاک، شاخه پ ک ک برای ایران، به دیاربکر رفتند. از سوم سپتامبر تاکنون دومین کودک این خانواده ها توانسته فرار کند و به نیروهای امنیتی ترکیه تسلیم شود. او ابراهیم خلیل کادران نام دارد و 19 ساله است. آقای کادران هنگام عضوگیری 14 ساله بود. طبق قوانین بینالمللی عضوگیری افراد زیر 18 سال در سازمان های مسلح ممنوع است و جنایت جنگی محسوب می شود.