دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در ادامه گفتگوهای مستمر خود با خانواده قربانیان جنایات گروه پ ک ک/ پژاک با پدر «دیار جهانبخش» یکی دیگر از قربانیان گفتگویی را ترتیب داده است.
یکی از رویکردهای ثابت گروه هایی شبه نظامی چون پ ک ک/ پژاک است که بعد از یک یا چندسال از کشته شدن کودکان، به خانواده ها اطلاع می دهند که فرزندانشان کشته شده و در اغلب موارد هم از محل دفن آنها خبری نمی دهند.
بنا به گفته اکثر خانواده ها، پژاک معمولا به آنها فشار آورده که چرا با رسانه ها در خصوص فرزندانشان گفتگو کرده اند، تا بلکه آنها بتوانند در سایه سکوت رسانه ای، کماکان به «نقض حقوق شهروندان کردی» ادامه دهند.
یکی دیگر از نکات قابل تامل این است که رویکرد گروه های شبه نظامی چون پژاک در استفاده از کودکان در جنگ، بر خلاف تعهدی است که آنها در «کنوانسیون ژنو» مبنی بر عدم استفاده از کودکان کمتر از ۱۸ سال داشتند.
شاید بتوان فریب و ربایش نوجوانان، جوانان و البته کودکان کُرد و سپس مسلح کردن و استفاده از آنها برای اغراض و منافع رهبران گروه های شبه نظامی چون پژاک و پ ک ک را تنها دستاورد و هدیه مدعیان دفاع از حقوق مردم کُرد دانست.
در واقع این اقدامی ناقض حقوق بشری است که این گروه ها به طور مستمر به انجام آن اصرار می ورزند.
متن گفتگو به شرح است:
شما خودتان ببینید یک بچه ۱۴ ساله چه چیزی از این گروه ها می تواند بداند که بخواهد به سمت این موارد برود؟ او بچه سال بود و مطمئنا نیروهای پژاک فریبش دادند.
با آنکه من و مادرش به دنبال پسرمان (دیار) تا عراق و منطقه قندیل رفتیم، ولی آنها به ما اجازه ملاقاتش را ندادند و از آن زمان تا به امروز که دو سال می گذرد، دیگر خبری از فرزندمان نداریم.
در آن زمان دیار برای کار به ارومیه رفته بود و من هم که باتوجه به شغلم مثل روزهای دیگر در حال نگهبانی بودم که ناگهان تماس گرفتند و اطلاع دادند که دیار رفته و ما را ترک کرده است.
از گروه پژاک با ما تماس گرفتند که دیار پیش ما هست، اما همانطور که گفتم دو سال است که ما از فرزند خود بی خبریم و نمی دانیم که زنده است یا کشته شده و این موضوع برای ما نگرانی روزانه ای را ایجاد کرده است.
* دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در خصوص این افراد همچنان به پیگیری های خود تا دست یابی به نتیجه ای مشخص از سرنوشت نامعلوم شهروندان کرد گرفتار شده در گروه های شبه نظامی ادامه می دهد.
