دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، در راستای ادامه پیگیری وضعیت نوجوانان و کودکان ربوده شده توسط پژاک، پیشتر و در نوروز 1399 با خانواده کامل سلیمی مصاحبه کرده بود. کامل سیمی، فرزند «چتو» متولد سال ۱۳۷۵ در ارومیه (منطقه مرگور) است. آقای چتو سلیمی، پدر کامل به خبرنگار دیدبان گفته بود که فرزندش حدود آبان ۱۳۹۸ به اجبار عضو پژاک شده است. وی در مورد پیگیری‌های خود برای مشخص شدن سرنوشت «کامل»، به خبرنگار دیدبان گفته بود: «تاکنون دو بار به مسئولان پ.ک.ک/ پژاک در کوه‌های اقلیم کردستان مراجعه کرده‌ام. آنها با خشونت، اجازه ندادند پسرم را ببینم و البته اعتراف کردند پسرم آنجاست و گفتند او را برای آموزش فرستادند». (اینجا را بخوانید).
خبرنگار دیدبان برای پیگیری مجدد سرنوشت این جوان کُرد، با پدر وی صحبت کرده است. او مجددا از سرنوشت فرزند خود اظهار بی‌اطلاعی کرد و افزود به مناطق تحت کنترل پ.ک.ک در مرز ترکیه رفتیم؛ اما باز هم خبری از فرزندمان نشد. او تاکید کرد از طریق پلیس ایران نیز پیگیر سرنوشت «کامل» هستیم؛ او فریب خورده و احتمال دارد حتی ربوده شده باشد.
پدر کامل سلیمی به خبرنگار دیدبان گفت: «حال مادر کامل بسیار وخیم است. او هر روز گریه می‌کند. مادرش آرزوی ازدواج وی را داشت؛ اما اکنون باید در پی جنازه فرزندش باشد. این فاجعه، ثمره پژاک است. وقتی به نزدیکی مقرهای پ.ک.ک رفتیم، آنها به ما گفتند برای اموزش از اینجا رفته‌اند. اما محل دقیق استقرار کامل را به ما ندادند. این چه جنگ و چه ادعای حمایت از کردهایی است که پ.ک.ک دارد؟ چرا پاسخ عاطفه یک مادر را نمی‌دهد؟ ما حق داریم بدانیم فرزندمان اکنون زنده است یا مرده. اما پ.ک.ک ما را در بلاتکلیفی محض گذاشته است. حتی اجازه نمی‌دهند ما تلفنی با فرزندمان صحبت کنیم. این حمایت از کردها است»؟
چتو سلیمی ادامه داد: « کامل کارگر ساختمان و نگهبان بود. یک روز صبح دیگر او را ندیدیم. او و پسر عمویش هر دو طعمه پژاک شدند. ما حتی نمی‌دانیم آنها هنوز زنده هستند یا در جنگ کشته شده‌اند. او در چوپانی به عنوان فرزند ارشد به من کمک می‌کرد. اما اکنون آواره کوهستان سرد است».
مادر «کامل نیز به خبرنگار ما گفت: «بچه‌ام را ربودند و من بی خبر از سرنوشت او هستم. به اقوام در ترکیه و عراق اطلاع دادیم؛ اما پ.ک.ک به آنها هم پاسخ نمی‌دهد. این اعضای پ.ک.ک، احساس ندارند؟ من منتظر خبر مرگ فرزندم هستم. چرا پ.ک.ک و پژاک او را ربودند؟ خانواده ما نابود شده است. ما کُرد نیستیم که پژاک ما را به این روز انداخته است؟ پدرش چند بار به مقامات پژاک و پ.ک.ک در مرز گفت حداقل بگذارید از دور پسرمان را تماشا کنیم. اما این تروریست‌های بی‌احساس اجازه ندادند.جنگ پ.ک.ک و پژاک، چه ارتباطی با ایران دارد که فرزند من باید قربانی شود»؟
گفتنی است دیدبان حقوق بشر کردستان، هنوز نتوانسته مسئولان پژاک و گروه‌های رسانه‌ای آن را در مورد مشخص کردن سرنوشت کودکان و نوجوانان، قانع کند.
