طبق تعریف جامعه شناسان، مفهوم فرقه به هر گروهی اطلاق می شود که شیوه های کنترل ذهن و روش های فریبکارانه ی عضوگیری را بکار می گیرد.
این شیوه ها در فرآیندِ فریب دادنِ افراد برای پیوستن به فرقه و متقاعد کردن آنها برای ماندن در فرقه و تبدیل کردنِ اعضاء به “سرسپرده” اِعمال می شود. واژه فرقه در حقیقت بیانگر سازمانی استاتیک و ایستاست.
دانشمندان عصر حاضر، فرقه های مخرب کنترل ذهن را به عنوان تهدید اصلی هزاره ی سوم معرفی کرده اند. فرقه ها، با فریب دادن افراد ناآگاه و بی تجربه اما صادق و وفادار، اهداف تخریبی خود را دنبال می کنند. این پدیده را برده داری نوین نامیده اند. اهداف و آرمان های سیاسی نظیر برقراری رفاه عمومی و عدالت اجتماعی یا رسیدن به جامعه ی بی طبقه را مستمسک قرار داده و افراد صادق و آرمانگرا که البته عمدتاً فاقد تجربه های اجتماعی و سیاسی هستند را جذب نموده و از آنان در جهت مطامع خود سوء استفاده می کنند.
اغلب گروه های مارکسیستی و چپ از این دسته اند. بر اساس این تعابیر پ.ک.ک و پژاک از فریب‌هایی مانند تشکیل زندگی و همینطور فرستادن جوانان به کشورهای اروپایی اقدام میکند برای نمونه در تماسی که برادر (آرمان قادر پور) با دیدبان حقوق بشر کردستان ایران داشت ایشان اینطور مطرح کرد:
برادر من کلاس دهم بود و بسیار فردی مؤدب و اهل مطالعه و تحصیل بود، همیشه هم آرزوی رفتن به کشور های اروپایی برای تحصیل را داشت اما اصلا فکرش را هم نمیکردیم روزی برسد که خانه و خانواده را ترک کند.
زمانی که آرمان ناپدید شد به هر جایی که میشد مراجعه کردیم، از قبیل بیمارستان و کلانتری و…. اما هیج اثری از آرمان نبود.
در نهایت با وجود اینکه اصلا فکر این را نمیکردیم عضو گروه و یا حزبی شده باشد به ما خبر رسید که برادرم به عضویت و اسارت پژاک درآمده است.
پس سریعا خودمان را به عراق رساندیم ولی متأسفانه قبول نمیکردند که آرمان را به اسارت گرفته اند و تمام اصرار و التماس ما بی فایده بود و تا به الان نزدیک به دوسال است که هیچ خبری از برادر کوچکمان نداریم. من مطمئنم با وعده فرستادنش به اروپا آرمان را فریب داده اند، اما چرا همچین بلایی به سر خانواده ما آوردند.
فقط از تمام سازمان های داخلی و مردم تقاضا داریم اگر اطلاعی از آرمان بدست آوردند دل یک خانواده را شاد کنند.
