رسانه‌های اداره خودگردان شمال شرق سوریه تبلیغ علیه ترکیه را همچنان ادامه می‌دهند و در مورد اقدامات اخیر ترکیه مبنی بر قطع آب و بدون آب گذاشتن بیش از 460 هزار نفر در وضعی کنونی بیماری کرونا استدلال می‌کنند. اگرچه قطعاً بدون آب گذاشتن مردم جنایتی علیه بشریت است – به ویژه در وضعیت کنونی که این بیماری همه‌گیر شده – اما باید به چگونگی و دلیل قطع آب بپردازیم، موضوعی که رسانه‌های وابسته به پ.ک.ک در گزارشات به آن نمی‌پردازند.
هنگامی که ترکیه در سال گذشته عملیاتی را در شمال شرق سوریه انجام داد (تجاوز به خاک سوریه و اشغال آن) و در نزدیکی مرزش یک «منطقه امن» ایجاد نمود، توزیع آب و برق کل شمال سوریه در دو منطقه ارضی متفاوت قرار گرفت. شورشیان مورد حمایت ترکیه که در سرکانیه و تل ابیض قرار دارند مرکز آب الوک را در اختیار گرفتند. چند ماه پیش نیز ترکیه و روسیه توافق کردند اداره خودگردان شمال شرق سوریه از برق 30 مگاواتی تل ابیض و سرکانیه برق مورد نیاز کارخانه الوک را تامین کند. در مقابل نیز، اداره خودگردان از تصفیه خانه الوک آب دریافت خواهد کرد.
اخیرا نیروی سوریه دموکراتیک برق ارسالی به مناطق خارج از کنترل خود را از 30 به 10 مگاوات کاهش داد که این مقدار برق برای تل ابیض و سرکانیه کافی نیست. همچنین، برق تصفیه خانه الوک را نیز قطع کردند و سبب شدند تا این تصفیه‌خانه، آب کمتری تولید کند. چون ناچار شد با ژنراتور آب تولید نماید. شورشیان مورد حمایت ترکیه نیز برای فشار بر نیروی سوریه دموکراتیک جهت اجرای بخشی از توافق، آب حسکه را به مدت دو یا سه روز قطع کردند. هم نیروی سوریه دموکراتیک هم شورشیان مورد حمایت ترکیه باید به غیرنظامیان مناطق تحت کنترل خود فکر کنند. برق و آب آشامیدنی حق هر انسانی است. با توجه به وضعیت همه‌گیری کرونا، هر دو طرف بایستی به اجرای توافقات خود پایبند باشند.
