فاطمه امارا کودکی از ماکو در روستایی مرزی بود که حتی مدرسه هم نرفته بود! او در خانواده‌ای فقیر که در مراتع در فصل بهار و تابستان به چرای گوسفندان مشغول بودند، بزرگ شد. او و دختر عمویش با هم بازی می‌کردند که فریب پژاک را خوردند و به قندیل آمدند.

سیروان مجاوز ار بوکان، فریب پژاک را خورد و در نهایت در ترکیه کشته شد. پژاک جنازه وی را در کوهستان رها کرد و خانواده وی را چشم انتظار گذاشت.

محرم عمویی میلان، کودکی از روستای شوط ارومیه، در جنگ پ.ک.ک با ترکیه در خاک ترکیه کشته شده است و بعد از ۹ سال، هنوز خبری از جنازه وی نیست.

سمیه کودک‌سربازی بود که پژاک نام او را به میسا تغییر داد و در نهایت او را از خانواده و جامعه‌اش دور کرد و به کشتن داد. من به یاد دارم که پدر و مادر او به قندیل آمدند تا ثمره زندگی خود را به ایران بازگردانند؛ اما پژاک او را آزاد نکرد. یک بار گفتند به آموزش رفته و بار دیگر گفتند در در منطقه‌ای دیگر در حال جنگ است!