جمشید شریعتی اهل سنندج بود که فریب وعده‌های پژاک برای اعزام به اروپا را خورد و سرانجام در سال ۲۰۱۶ در قندیل بر اثر بمباران ترکیه کشته شد. جنازه وی هنوز مفقود است.

کودکان کُرد به ویژه کودکان کُرد ایرانی، علاوه بر فساد و ناکارآمدی در دولت ایران و ضعف توجه به مناطق مرزی و دورافتاده، قربانی اقدامات ضدحقوق بشری و تروریستی پ.ک.ک و پژاک نیز هستند.

عادل بروکی از جمله افرادی بود که در روستاهای دور دست مرزی ماکو درس می‌خواند و وارد دانشگاه شده بود. او در صورت امکان کار هم می‌کرد تا کمک خرج دانشگاه و خانواده باشد. پژاک در تابستان وارد روستای آنها شد و پس از گرفتن باج از مردم مرزنشین با او صحبت کرد و او را فریب داد و به امید اروپا، وی نیز به پژاک پیوست. رفتنی بدون بازگشت...

پژاک و سران آن باید پاسخ دهند که مگر پژاک مدعی نیست که برای دفاع از حقوق کردهای ایران ایجاد شده است؟ پس چرا کودکان و نوجوانان کرد ایرانی را ربوده و آنها را برای جنگیدن به ترکیه، عراق و سوریه می‌فرستد؟ چه تعداد از این کودکان در این جنگ و خونریزی جان خود را از دست داده‌اند؟