سابقه اختلافات احزاب و گروههای سیاسی و نظامی کرد عراق به چندین دهه قبل باز می‌گردد. در اوج جنگ‌های ملا مصطفی بارزانی با حکومت بعثی عراق، افراد مختلفی از حزب دموکرات کردستان (پارتی) با وی مخالفت کردند و می‌توان به جلال طالبانی اشاره کرد که از این حزب جدا شد و اتحادیه میهنی کردستان (یکتی) را تاسیس نمود و یا عبیدالله بارزانی پسر ملامصطفی که همراه بغداد علیه پدرش فعالیت نمود و حتی در مقطعی نیز وزیر خارجه عراق شد. این اختلافات هنوز هم ادامه دارد.
پس از مرگ جلال طالبانی، اختلافات دو حزب حاکم پارتی و یکتی وارد مرحله جدیدی شد. ریاست جدید یکتی لاهور شیج جنگی و بافل طالبانی به صورت علنی مخالف مسعود بارزانی هستند و حکومت اقلیم کردستان را قبول نمی‌کنند. این سبب شده تا کارشناسان و روزنامه‌نگاران مختلفی در مورد آن تحلیل کنند.
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در این زمینه از شیوان فاتح، روزنامه‌نگار کرد عراق، پرسید. آقای فاتح می‌گوید: “متاسفانه امیدی به حل اختلافات دو حزب حاکم بر اقلیم کردستان وجود ندارد. تصور می‌کردیم هر دو با همکاری همدیگر به فکر مشکلات مردم خواهند بود اما چنین نیست.”
این روزنامه‌نگار کرد عراق در ادامه افزود: “وجود اختلافات بین پارتی و یکتی و عمیق بودن آن یک واقعیت تلخ است و نمی‌توان انکار کرد. آنچه می‌بینیم برنامه‌ریزی با هدف خالی کردن زیر پای حکومت اقلیم کردستان به هر ابزار ممکن است. لاهور شیخ جنگی و ریاست جدید یکتی به اقلیم کردستان اعتقاد ندارد و علنا علیه آن موضع می‌گیرد.”
شیوان فاتح همچنین گفت: “لاهور شیخ جنگی صراحتا خواهان فروپاشی اقلیم کردستان است و حتی بارها یکتی اعلام کرده اقلیمی جدا خواهد بود و دو اداره‌ای بودن نیز نشان می‌دهد سلیمانیه صرفا به صورت ظاهری بخشی از اقلیم کردستان است.”
