بعد از ۴ دهه از انقلاب ۵۷، کومله، حزب دموکرات کردستان ایران، پژاک، خبات کردستان و هر گروه مسلح دیگری، جز امنیتی کردن فضا، نقض حقوق کردها، اقدامات تروریستی، اخاذی از فعالان اقتصادی و تولیدی و به کشتن دادن جوانان کُرد چه دستاوردی داشته است؟ آیا زمان بازاندیشی در این گونه اقدامات مسلحانه نرسیده است؟ این بازاندیشی به توسعه کردستان و حفظ جان صدها کُرد کمک بسیاری خواهد کرد…