حسین شهبازی، یکی از هزاران جوان ایرانی است که قربانی تروریسم پژاک شده و خانواده‌اش در غم دوری او متلاشی شد. حسین به گمان سرنوشت خوب در پژاک، شغل و کار و خانه خوب، فریب این گروه را خورد و به مدت نوزده سال بدون هیچ ارتباطی با خانواده به عضویت پژاک در آمد.
او به هنگام زندگی در غارهای پ.ک.ک/ پژاک، فقط ۱۷ سال داشت و پیش از آن در مرغداری کار می‌کرد. همین امر یعنی اشتغال او در یک واحد تولیدی، نشان از اهمیت زندگی آرام نزد او داشت؛ یعنی وی به شعارهای مضحک پ.ک.ک، اسلحه و جنگ توجه نمی‌کرد؛ اما او فریب شعارهای زندگی راحت در پژاک را خورد.
برادر حسین در مصاحبه با دیدبان حقوق بشر کردستان ایران گفت «یکی از رفقای او بعد از چهار ماه برگشت و اکنون ازدواج کرده و زندگی آرامی دارد. افسوس حسین موفق به فرار نشد و در نهایت در ترکیه جان باخت…»
برادر حسین تاکید کرد: «رفتن حسین، خانواده را متلاشی کرد. مادرم در غم دوری او جان داد و آرزوی دیدار با حسین و حتی یک صحبت تلفنی را با خود به گور بُرد. من دو بار رفتم تا سراغی بگیرم. اما آنها نه تنها به من جواب ندادند بلکه بی احترامی هم کردند. این چه آزادی و جنگ آزادی‌بخش است که یک خانواده را متلاشی می‌کند و یک جوان را به کام مرگ می‌فرستد؟
ترکیه به ما چه ارتباطی دارد؟ این چه عضویتی در یک گروه مسلح است که حسین را بدون هیچ مزایا و حقوقی اسیر برنامه‌های خود کردند و در نهایت خبر مرگ او را ما باید از تلویزیون و اطرافیان متوجه شویم؟ این رفتار با خانواده عضو کشته شده، منطقی و جوانمردانه است؟»
همه این موارد در حالی رخ داده که حسین در هنگام عضویت، فقط ۱۷ ساله داشت و طبق حقوق بین‌الملل افراد زیر ۱۸ سال نباید در گروه‌های مسلح عضو شوند. این سیاست پ.ک.ک، مصداق کودک‌سرباز در این گروه است.
برادر حسین به خبرنگار دیدبان گفت: «در کردستان عراق، از طریق آشنایان، پیگیر جنازه بودیم. پ.ک.ک/ پژاک حتی در مورد جنازه نیز به ما اطلاع نداد. جنازه برادرم را نیز به ما تحویل ندادند. او اکنون کجا دفن است؟ چطور هنگام عضویت، او را تحسین می‌کردید، اما در هنگام مرگ، جنازه را به خانواده تحویل نمی‌دهید؟ در طول این سال‌ها بدون حقوق و آینده در کوهستان با نان خشک، اعضا چگونه زندگی کرده‌اند؟ این آرمان پ.ک.ک/ پژاک، حسین را به کشتن داد و مادرم را به کام مرگ فرستاد؟»
ما فقط از دولت می‌خواهیم مانع عضویت جوانان کُرد در این گروه‌ها شوند. وضع اقتصادی، اصلاح شود، کسی سراغ اسلحه نمی‌رود. باعث بیکاری، بی‌توجهی دولت به این مناطق مرزی است. این گروه‌های مسلح نیز با اخاذی‌های خود مانع توسعه اقتصادی شدند. حسین شهبازی کشته شد، به فکر بقیه حسین‌های کردستان باشید…
