یکی از مطالبات جدی خانواده های کرد ایرانی از دولت ایران آن است که مانع از تداوم فعالیت گروه های شبه نظامی کردی مستقر در اقلیم کردستان عراق شود و در این راستا دستگاه دیپلماسی نقش پر رنگی دارد.
گروه های شبه نظامی و مسلح کردی چون پ ک ک/پژاک که در اقلیم کردستان عراق مستقر هستند به مدت دو دهه است که به طرق مختلف موجبات سلب آسایش و آرامش مردم مناطق مرزهای غربی و شمالغربی کشور را فراهم آوردند.
این گروه ها با «ایجاد ناامنی و بی ثباتی» در مناطق مذکور منجر به کاهش میزان اشتغال و از رونق افتادن کسب و کارهای مردم آن مناطق شده اند که این نیز آسیب های دیگری را در ابعاد مختلف برای آن مناطق به همراه داشته است.
لازم است که دولت ایران نسبت به این موضوع چاره اندیشی فوری و جدی داشته باشد تا بلکه مردم مرزنشین کردی نیز روی آرامش و ثبات را در زندگی خود دیده و بتوانند آزادانه به سراغ کسب و کار دلخواه خود بروند نه آنکه از سر اجبار به مشاغل کاذبی چون «کولبری» روی آورند.
«دیدبان حقوق بشر کردستان ایران» به عنوان یکی از گروه های حقوق بشری داخلی از دولت ایران می خواهد تا با استفاده بهتر از توان دیپلماسی با گروه های مختلف کردی آن منطقه و البته مقامات اقیم کردستان عراق وارد گفتگو شود و به این ماجرا برای همیشه پایان دهد.
در گزارشات متعددی دیدبان حقوق بشر کردستان ایران به این نکته اشاره کرده است که طرفدار و حامی هیچ یک از طرف های درگیر یعنی ایران و گروه های کردی مستقر در اقلیم کردستان عراق نیست و صرفا هدفش داحقاق حقوق از دست رفته خانواده های کرد ایرانی است که قربانی تنش های موجود میان دو طرف شده اند.
«دستگاه دیپلماسی ایران» مدعی است که از توان و نفوذ خوبی در عراق و منطقه اقلیم کردستان برخوردار است، حال زمان آن رسیده که از این نفوذ در راستای از بین بردن تهدیدات موجود از جانب گروه های مسلح کردی مستقر در آن منطقه به نفع مردم کرد ایران بهره برد.
امیدواریم که در میان مسئولین دولت ایران و به خصوص دیپلمات های وزارت امور خارجه این کشور گوش شنوایی وجود داشته باشد و موقعیت نامناسب خانواده های کرد ایرانی که همواره نگران حضور و فعالیت گروه های چون پ ک ک/پژاک هستند را درک کنند.
خانواده هایی که نمی دانند چه روزی و چگونه از سوی اعضای این گروه های مسلح دچار آسیب مالی یا جانی خواهند شد، چه زمانی و چند مرتبه قرار است اخاذی شوند یا آنکه اعضای آن گروه، کودکان آنها را چگونه و چه زمانی فریب داده یا به زور می ربایند و جذب خود می کنند.
وزارت امور خارجه می تواند به مجامع بین المللی و نهادهای حقوق بشری مستندات متعددی که «دیدبان حقوق بشر کردستان ایران» در خصوص اقدامات ناقض حقوق کودکان از سوی گروه های مسلح کردی در اختیار دارد را ارئه نماید و از آنها مطالبه خسارت و احقاق حقوق خانواده های قربانی سیاست استفاده از «کودک سرباز» را داشته باشد.
همچنین اینکه، دستگاه دیپلماسی کشور می تواند در مذاکرات خود با مقامات عراق و حکومت اقلیم کردستان به آنها فرصتی محدود دهد تا اولا نسبت به اخراج این گروه ها اقدام نمایند یا آنکه به صورت کاملا جدی مانع از فعالیت مسلحانه آنها شوند و در وهله دوم اگر این اتفاق صورت نگرفت و شرایط تغییری نکرد، نسبت به برخورد جدی با آنها از طریق همکاری با قوای نظامی (نیروهای مسلح) وارد عمل شود.
در آخر آنکه این مطالبه فوری از مسئولین دولت ایران وجود دارد که همانگونه که بارها مدعی «پایان صبر راهبردی» خود در قبال گروه های مسلح کردی مستقر در اقلیم کردستان عراق شده اند، نسبت به آنها رفتاری جدی داشته باشند تا شاید مردم کُرد ایران نیز بتوانند زندگی آرام و با ثبات را تجربه کنند.
