چرا استرداد بهزاد خسروی به ایران مهم است؟

تاریخ انتشار:

سازمان امنیت اقلیم کردستان روز جمعه ۱۶ شهریور، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که «بهزاد خسروی فعال سیاسی نبوده و به دلیل نداشتن مجوز اقامت بازداشت و با درخواست خودش به ایران بازگشته است».

نیروهای اداره آسایش (امنیت) اقلیم کُردستان در سلیمانیه هفته گذشته، بهزاد خسروی که از اعضای گروه مسلح دموکرات کُردستان ایران و عضو رسمی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بود، به نهادهای امنیتی ایران تحویل داده‌اند. بیگرد خسروی، خواهر بهزاد خسروی گفته «خانواده ما از سال ۲۰۱۴ در اقلیم کردستان اقامت دارد و بهزاد هم در سال ۲۰۱۷ به عضویت گروه دموکرات کردستان ایران درآمد».

سازمان امنیت اقلیم کردستان روز جمعه ۱۶ شهریور، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که «بهزاد خسروی فعال سیاسی نبوده و به دلیل نداشتن مجوز اقامت بازداشت و با درخواست خودش به ایران بازگشته است». اما چرا استرداد بهزاد خسروی برای گروه‌های مسلح کُردی و روابط ایران و اقلیم کردستان مهم است و نقطه عطفی محسوب می‌شود؟

استراد بهزاد خسروی، توسط اتحادیه میهنی کردستان به ایران، نشان از تغییر قابل توجهی در سیاست منطقه‌ای اقلیم کردستان دارد. در حالی که هم اتحادیه میهنی کردستان و هم حزب دموکرات کردستان عراق، قبلاً نیز برخی افراد را به ایران و ترکیه تسلیم کرده بودند، این مورد به دلیل موارد مهمی، خاص و برجسته است: ۱٫ تأیید عمومی آن توسط سازمان امنیتی کردستان به رهبری اتحادیه میهنی کردستان. ۲٫ همچنین به دلیل همزمانی آن با خلع سلاح و جابجایی گروه‌های مسلح کردی و انتقال آنها به یک اردوگاه تحت نظارت خاص. این گروه‌ها ادعا می‌کنند که چاره‌ای جز پذیرش شروط مذاکره شده بین عراق و ایران با حضور نمایندگان امنیتی اتحادیه میهنی کردستان و حزب دموکرات کردستان عراق ندارند. وزیر کشور اقلیم کردستان، یکی از متحدان نزدیک مسرور بارزانی، بر پایبندی خود به این توافق تاکید کرده است.

از سوی دیگر نباید رخداد تخلیه مقرهای کومله را فراموش کرد. گزارش شده که دولت عراق به منظور اجرای بخش دیگری از توافقنامه امنیتی تهران و بغداد، برخی گروه‌های تروریستی را مجبور به تخلیه مقرهای فعلی و عقب‌نشینی از نزدیکی مرز به عمق اقلیم شمال عراق کرده است. طبق گزارش‌های رسانه‌ای تایید شده، اردوگاه‌های کومله (کومله کردستان ایران، کومله زحمتکشان کردستان و کومله سازمان کردستانی حزب کمونیست ایران) در منطقه اقلیم‌ کردستان عراق باید تخلیه شده و بر اساس توافق صورت گرفته میان تهران و بغداد، عناصر مسلح آن باید به کمپ‌های «بالیسان» و «سورداش» در منطقه زرگویز سلیمانیه منتقل شوند. منابع نزدیک به کومله اعلام کردند که اردوگاه‌های جدید، مختص پناهندگان و مهاجران می‌باشد. اردوگاه سورداش مجموعه‌ای بزرگ از کانکس‌های پیش‌ساخته است که به اعتقاد رهبران کومله، برای اقامت و زندگی نیروهای این گروه مسلح مناسب نیست. همچنین طبق اعلام رسانه‌های مختلف، دولت محلی اقلیم و دولت مرکزی عراق اجازه انتقال سلاح‌های سنگین و نیمه‌سنگین را به آنها نداده و عملا آنها را خلع سلاح کرده است.

دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، پیشتر اعلام کرده بود که گروه‌های مسلح دموکرات کردستان ایران (حدکا)، حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)، سازمان کردستان حزب کمونیست ایران (کومله) و آزادی کردستان (پاک) جزء اصلی‌ترین گروه‌های مسلحی هستند که در مرزهای شرقی اقلیم کردستان عراق با تمرکز بر ضربه زدن به ثبات و توسعه مناطق کردنشین ایران فعالیت داشته‌اند. صدها مورد آدم‌ربایی، کودک‌ربایی، استفاده از کودکان به عنوان نیروی مسلح، عملیات قاچاق مواد مخدر و قاچاق انسان، اخاذی و ترور، در کارنامه این گروه‌ها دیده می‌شود.

خلع سلاح عناصر گروه‌های مسلح از مناطق مرزی ایران و عراق و انتقال به مناطق دور از مرزهای مشترک، می‌تواند و باید زمینه‌ساز توسعه، امنیت و ثبات در مناطق مرزی و کردنشین ایران باشد.

ترک پاسخ

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید

اشتراک گذاری مطلب:

آخرین مطالب

مطالب مشابه
Related

درخواست اردوغان از اروپا برای مقابله با پ.ک.ک و جنبش گولن

دولت اردوغان از کشورهای اروپایی خواست تا علیه جنبش...

کودک‌همسری و قتل ناموسی؛ آسیب‌های اجتماعی و فرامرزی

کودک‌همسری و قتل ناموسی پدیده‌ای نیست که صرفاً به...

پناهندگی در اروپا؛ هدف مصلح فیضی از عضویت در گروه مسلح دموکرات

مصلح فیضی: از سنین نوجوانی، در محیطی بزرگ شدم...

خاطرات شایان محمدی از مقرهای پژاک

شایان محمدی که متولد ۱۳۸۰ است، در تاریخ ۱۷...