اینکه گروه های پ ک ک/پژاک سالهاست برای تامین نیروی انسانی خود از کودکان (افراد زیر ۱۸ سال) استفاده می کنند، موضوعی است که دیگر بر کسی پوشیده نیست.
امروز همه میدانند که این اعضای این گروه با دوشیوه کلی ربایش و فریب اقدام به جذب نیرو از افراد در این بازه سنی می کند تا بلکه بتواند از ناآگاهی، خامی و شرایط نامناسب زندگی آنها نهایت بهره برداری را به نفع خود داشته باشند.
این افراد کمتر از ۱۸ سال که به طرق مختلف عضو گروه های فوق الذکر می شوند با تصور رهایی از زندگی سخت قبلی خود به سوی سرنوشتی نامعلوم گام بر می دارند و ساده لوحانه فریب وعده های پوچالی اعضای پژاک (گروهی که وظیفه تامین نیروی انسانی پ ک ک از میان کُردهای ایرانی را عهده دار است) را میخورند.
آنها پس از ورود به پ ک ک و طی کردن دوره آموزشی و تقسیم شدن میان گروه ها و شاخه های مختلف آن بر حسب نیاز و تشخیص رهبران آن، متوجه می شوند که تمام آنچه که در این مدت به آنها گفتند دروغی بیش نبوده است، نه از جای خواب نرم و گرم خبری هست، نه از غذای مناسب، نه از آزادی های طبیعی و نه حتی از اندک حقوق انسانی!
اما از دیگر سوی، خانواده های این افراد نیز در معرض آسیب های تحمیل شده بسیاری قرار دارند.
آنها در نبود فرزند خود و تلاش های ناکامی که برای دیدار و صحبت با انها انجام می دهند، نامید، دلسرد و در یک کلام بیمار می شوند.
روح و جسم خانواده های آنها نیز متعاقب اعمال سیاست استفاده از «کودک سرباز» آسیب های بسیاری را متحمل می شود که ترمیم و جبران آنها یا بسیار سخت و دشوار خواهد بود یا به طور کلی دیگر درمان ناپذیر خواهد شد.
به معنایی دیگر، این اقدام «پ ک ک» نقض فاحش حقوق بشر به حساب می آید که قابلیت پیگیری در مجامع بین المللی را داراست.
مصادیق بسیاری نیز در این خصوص وجود دارند که می توانند به عنوان مدرک و سند اقدامات نقض حقوق بشری «پ ک ک» در هر دادگاه یا نهاد حقوق بشری بین المللی مورد استفاده قرار گیرند.
در این رابطه «دیدبان حقوق بشر کردستان ایران» هم به عنوان یکی از نهادهای حقوق بشری در این راستا تلاش های گسترده ای را انجام داده و خواهد داد که نتیجه آن گفتگو با خانواده های کُرد ایرانی قربانی سیاست استفاده از «کودک سرباز» در پ ک ک/پژاک است.
این آمادگی برای «دیدبان حقوق بشر کردستان ایران» وجود دارد که اسناد و مدارکی که در این خصوص در اختیار دارد را به هر فرد یا نهاد فعال در حوزه حقوق کودکان و حقوق بشر ارائه نماید.
وجه اشتراک مطالبات خانواده های قربانی کودک سربازی را می توان در دو محور کلی اجازه ملاقات با فرزندانشان و صحبت با آنها و البته پیگیری وضعیت و سرنوشت نامعلوم آنها از سوی نهادها و سازمان های بین المللی حقوق بشری عنوان کرد.
