حسرت خانواده «پویا تابعی»ها برای یک لحظه دیدار با فرزندشان

  • ۲ سال قبل

خانواده اعضای فریب داده شده یا ربوده شده پژاک (کُردهای ایرانی) می خواهند صدایشان شنیده شود، درد هایشان دیده شود و پس از آن کسی یا کسانی به مدد آنها رفته و آلامی بر مشکلات بسیار آنها شود.

بار سنگین مشکلات متعددی که متعاقب از دست دادن فرزندانشان متحمل این خانواده ها میشود بعضا به فروپاشی و نابودی کامل برخی از آن خانواده ها منجر می شود.

بارها در خصوص خانواده های کرد ایرانی که قربانی سیاست های غیر انسانی و ناقض حقوق بشری چون ناپدیدسازی اجباری و به کارگیری کودک سرباز در گروه های شبه نظامی چون پ ک ک/پژاک شده اند گفته ایم.

خواسته ها و مطالبات آنها را هم از زبان خودشان در قالب گفتگوهای متعدد و گزارشاتی مطرح کردیم.

روی سخن این خانواده های با مخاطبان خاص خود اعم از دولت ایران، نهادهای حقوق بشری داخلی و خارجی، رسانه ها و فعالین مجازی و در نهایت رهبران پ ک ک/پژاک است.

سرگردانی تنها یکی از آسیب هایی است که خانواده های قربانی سیاست ناپدیدسازی اجباری و به کارگیری کودک سرباز در گروه های شبه نظامی چون پژاک با آن مواجه هستند.

اما، گویا گوش شنوایی نیست و دیده ای برای تماشای غم و اندوه بسیار آنها، آماده نیست!

این افراد و خانواده های قربانی، به اختیار این سرنوشت را پیدا نکردند، آنها به خواست خودشان گرفتار این حجم از مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی و … نشدند و هیچ کدامشان از اینکه فرزند یا فرزندانشان توسط شبه نظامیان کُرد دزدیده یا فریب داده شده خوشحال نیستند.

یکی از آن چندین خانواده کُرد ایرانی درگیر در این موضوعات که قربانی سیاست استفاده از کودک سربازان توسط پژاک شده اند، خانواده «پویا تابعی» است.

پدر این خانواده در ویدئویی فرزندش را مخاطب قرار داده و از وی می خواهد که به دامن خانواده اش بازگردد.

این پدر گفته که بیش از دو سال است که خبر مرگ فرزندش را دریافت کرده اند، اما باور این موضوع برای آنها بسیار دشوار است.

خانواده «پویا تابعی» در این مدت به هر دری زدند تا بتوانند با فرزند خود ارتباط گرفته و صدا و تصویرش را بشنوند و ببینند، اما …

احساس بسیار بدی خواهد داشت هر پدر و مادری که از فرزندش به اجبار دور افتاده باشد و بدتر از آن اینکه از سرنوشت فرزندش بی اطلاع باشد!

شاید در زمینه آزار و اذیت روحی و روانی خانواده ها، گروه پژاک سردمدار باشد، در اینکه نه تنها اجازه نمی دهند که خانواده های اعضایشان با آنها ارتباط بگیرند، بلکه پس از چندسال از زمان کشته شدن آنها، خبر کشته شدن فرزندان را به خانواده ها اطلاع می دهند که این خود نقض حقوق بشر به حساب می آید.

بسیار جای تاسف دارد که سازمان ها و نهادهای به اصطلاح مدافع حقوق بشری در خصوص این قبیل رفتارهای ناقض حقوق بشری از سوی پ ک ک/پژاک سکوت می کنند و گویا در راستای عادی سازی شرایط حرکت می کنند!

سیاست استفاده از افراد کمتر از ۱۸ سال در میان نیروهای پ ک ک/پژاک هم که یکی دیگر از موارد ناقض حقوق بشری است که برخلاف معاهدات بین المللی است، اما کماکان این رویه در قالب «کودک سرباز» در حال اجرایی شدن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کُردی

آخرین مطالب