این موضوع که خانواده اعضای فریب داده شده یا ربوده شده پژاک (کُردهای ایرانی) می خواهند صدایشان شنیده شود، درد هایشان دیده شود و پس از آن کسی یا کسانی به مدد آنها رفته و آلامی بر مشکلات بسیار آنها شود، مساله ای است باید نسبت به آن توجه ویژه داشت.
بار سنگین مشکلات متعددی که متعاقب از دست دادن فرزندانشان متحمل این خانواده ها میشود بعضا به فروپاشی و نابودی کامل برخی از آن خانواده ها منجر می شود.
بارها در خصوص خانواده های کرد ایرانی که قربانی سیاست های غیر انسانی و ناقض حقوق بشری چون ناپدیدسازی اجباری و به کارگیری کودک سرباز در گروه های شبه نظامی چون پ ک ک/پژاک شده اند گفته ایم.
خواسته ها و مطالبات آنها را هم از زبان خودشان در قالب گفتگوهای متعدد و گزارشاتی مطرح کردیم.
روی سخن این خانواده های با مخاطبان خاص خود اعم از دولت ایران، نهادهای حقوق بشری داخلی و خارجی، رسانه ها و فعالین مجازی و در نهایت رهبران پ ک ک/پژاک است.
سرگردانی تنها یکی از آسیب هایی است که خانواده های قربانی سیاست ناپدیدسازی اجباری و به کارگیری کودک سرباز در گروه های شبه نظامی چون پژاک با آن مواجه هستند.
اما، گویا گوش شنوایی نیست و دیده ای برای تماشای غم و اندوه بسیار آنها، آماده نیست!
این افراد و خانواده های قربانی، به اختیار این سرنوشت را پیدا نکردند، آنها به خواست خودشان گرفتار این حجم از مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی و … نشدند و هیچ کدامشان از اینکه فرزند یا فرزندانشان توسط شبه نظامیان کُرد دزدیده یا فریب داده شده خوشحال نیستند.
یکی از آن چندین خانواده کُرد ایرانی درگیر در این موضوعات که قربانی سیاست استفاده از کودک سربازان توسط پژاک شده اند، خانواده «امین گنبدی» است.
آنطور که برادر امین در گفتگویی با دیدبان حقوق بشر کردستان ایران مطرح کرده، «امین پسر بچه سر به زیر و بسیار تیزهوش و درس خوانی بود و مصادف با درس خواندنش همیشه کار میکرد و کمک خرج خانواده هم بود».
وی در ادامه با اشاره به دلیل جدایی امین اشاره می کند و می گوید: «متاسفانه به دلیل اوضاع بدی که داخل خانواده وجود داشت و تنش هایی که برای امین ایجاد می‌شد نقطه شروع فاصله گرفتن از خانواده بود.»
این همان نکته ای است که دیدبان حقوق بشر کردستان ایران بارها نسبت به آن هشدار داده که مسئولین فرهنگی کشور و از آن مهمتر مسئولین استانی حتما باید برای تنش زدایی از میان خانواده ها و رفع مشکلات آنها برنامه ریزی داشته و اقداماتی را انجام دهند.
مشکلات خانوادگی باعث دور شدن کودکان (افراد زیر ۱۸ سال) از خانواده هایشان می شود و طبیعی است که در چنین وضعیتی آنها نسبت به هر ابراز محبتی خارج از محیط خانواده و البته نسبت به وعد های ارائه شده به آنها پاسخ مثبت می دهند و همین سبب عضویت آنها را در گروه های شبه نظامی کُردی که مترصد سواستفاده از این موضوعات هستند، فراهم می آورد.
اما، نکته دیگر آنکه به کارگیری از افرادی در سنین «امین گنبدی» به عنوان نیروی جنگی و سرباز در میادین نبرد سوریه و ترکیه حتما اقدامی «ناقض حقوق بشری» به حساب می آید که بایستی از سوی سازمان های بین المللی حقوق بشری نسبت به آن توجه ویژه ای گردد.
