به گزارش دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، نخبگان کُرد همواره نقش مهمی در جامعه کُردی در خاورمیانه ایفا کرده‌اند. حضور به موقع، روشنگری، سیاست‌ورزی صحیح و به دور از هیجان، هدایت جامعه به مسیر صحیح پیگیری درخواست‌ها و در یک کلام، ایفای نقش نخبگی به طور کامل و جامع، از ویژگی‌های نخگبان کُرد است که همواره در مقاطع حساس به یاری این جامعه و قوم آمده است. البته در سوی دیگر نیز عده‌ای، کاملاً عکس این مسیر را در پیش گرفتند و ضمن تاکید بر اقدامات مسلحانه، خشن و ساختارشکن، از قضا باعث مرگ بسیاری از از کردها شده و یا در برابر سرکوب کردها و کشتار آنها در وقایع مختلف، سکوت کردند.
جناب آقای دکتر اردشیر پشنگ، از جمله نخبگانی است که در دسته اول قرار دارند. تمرکز بر فعالیت علمی، رسانه‌ای و مطبوعاتی، ارتباط فعال با مراکز پژوهشی داخل و خارج کشور، ارتباط با نخبگان و مسئولان کُرد در اقلیم کردستان، برگزاری دوره‌های آموزشی روزنامه‌نگاری، تمرکز بر حوزه پژوهشی مشخص و… از ایشان یک فعال علمی- رسانه‌ای ساخته است که در میان جامعه کُردی، مقبولیت دارند. نگارنده به‌عنوان نماینده دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در کنگره مشاهیر کُرد در سنندج، تابستان 1398، شاهد اقبال مردم، رسانه‌ها، مسئولان و فعالان کُرد به ایشان بود که نشان از جامعیت و شهرت ایشان دارد.
اخیراً و احتمالا در زمان نگارش این گزارش/ درخواست، آقای پشنگ در سفر به اقلیم کردستان حضور دارند. دیدار با مقامات مختلف سیاسی، فرهنگی، رسانه‌ای و حتی دیپلمات‌های ایرانی در اقلیم کردستان، از برنامه‌های ایشان است که به طور مرتب و تحسین‌برانگیزی در اینستاگرام خود منتشر می‌کنند. همین ارتباط غیردولتی بین نخبگان کُرد، بسیار مفید است و باعث می‌شود مسائل مختلف، از طریق فرهنگی، دیپلماسی عمومی و رابطه میان نخبگان بررسی و تحلیل شوند و کمتر به ملاحظات سیاسی- امنیتی مقید باشند. لذا باید گفت که اقدامات آقای پشنگ، بسیار مهم است و ایشان از طریق صفحات مجازی خود، ارتباط خوبی با عموم کردها دارند.
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران به عنوان یک نهاد حقوقی و غیرسیاسی، ضمن تایید کلی اقدامات آقای پشنگ و تلاش وی در حوزه رسانه‌ای و علمی، به مناسب سفر ایشان به اقلیم کردستان، چند درخواست از ایشان دارد. این درخواست‌ها کاملاً در راستای اقدامات ایشان و نقش وی به عنوان یک نخبه کُرد است. امیدواریم به این طریق، ضمن باز شدن باب گفتگو میان نخبگان کُرد، آقای پشنگ در مورد مشکلات مناطق کردنشین و سایر آسیب‌های اجتماعی آن مناطق، با طرفین کُرد عراقی نیز گفتگو و تبادل نظر کنند.
جناب آقای پشنگ! شما به عنوان فارغ‌التحصیل دکتری روابط بین‌الملل و کسی که در فضای آکادمیک به ویژه دانشگاه تهران تحصیل کرده است:
- از آسیب‌های اقدامات مسلحانه و تروریستی و عدم تطابق آنها با حقوق داخلی کشورها، حقوق بین‌الملل، منشور ملل متحد و همچنین اصول ایجاد و حفظ صلح و تناقض آنها با حقوق بشر، آگاه هستید.
- از سوی دیگر می‌دانید که متاسفانه برخی گروه‌های مسلح کُرد، نقش مهمی در امنیتی کردن فضا و توسعه‌نیافتگی تاریخی این مناطق ایفا کرده‌اند.
- مستحضر هستید که در مناطق مرزی، ناامنی و ترور، اخاذی و آدم‌ربایی، قاچاق مواد مخدر و انسان و سایر آسیب‌های اجتماعی، مردم را آزار می‌دهد؛
- قطعا می‌دانید گروه‌های مسلح کُرد بعد از #چهار_دهه_جنگ تقریباً هیچ دستاوری نداشته‌اند. کردها، مهمترین قربانیان این جنگ داخلی- بین‌المللی هستند. مناطق کردنشین ترکیه، از دیگر مناطق عقب‌افتاده‌تر هستند؛ هزاران کُرد قربانی جنگ گروه‌های کُرد و ترکیه شده‌اند؛ مناطق کردنشین در اقلیم و سوریه، به بهانه حضور گروهی مسلح، مافیایی و تروریستی، توسط ترکیه عملا اشغال شده است؛
- می‌دانید که کودک‌سربازان بی‌شماری از مناطق کردنشین ایران ربوده شده‌اند! بله آقای پشنگِ عزیز! کودکان زیادی توسط گروه‌های مسلح و تروریستی کُرد ربوده شده‌اند. هنوز مشخص نیست جرا باید کردهای ایران آن هم کودکان و نوجوانان و جوانان، قربانی جنگ یک گروه کُرد با ترکیه شوند. از شما به عنوان فعال رسانه‌ای و علمی که مجله و سایت را نیز مدیریت می‌کند، می‌خواهیم مبحث کودکانِ سرباز (اسرین محمدی، نیان درویشی، بنیامین فرج‌زاده و صدها نوجوان و جوان فریب خورده و البته مفقود و کشته شده) را در سایت دیدبان مطالعه کنید.
- آقای دکتر پشنگ! شما دوستان پرنفوذی در اقلیم دارید. در همین سفر اخیر به اقلیم با مقامات و فعالان رسانه‌ای و حتی دیپلمات‌های ایرانی ملاقات داشتید. مجدداً از شما می‌خواهیم که سرنوشت این کودکان و اعضای ایرانی گروه‌های مسلح را پیگیری نمایید. این گروه‌ها هر هدف و هر دستاوردی داشته باشند (که ظاهرا بعد از 40 سال همه متوجه شده‌اند که دستاوردهای آنها به صفر میل می‌کند) حق ندارند درگیری خود را به ایران و کردهای ایران تسری دهند. حق ندارند از جوانان و کودکان ایرانی، سرباز بگیرند.
- آقای پشنگ اطلاع دارید که یکی از شرایط توسعه در همه کشورها، ثبات است. وقتی در مناطق مرزی و کردنشین ایران، از فعال اقتصادی اخاذی می‌کنند، اموال و ماشین‌آلات شرکت‌های تولیدی را آتش می‌زنند و کارگران را به گروگان می‌گیرند؛ اشتغال، ثبات و توسعه اقتصادی وجود نخواهد داشت. در این فضا، کولبری، حداقل نتیجه است و پیوستن به گروه مسلح و تروریستی؛ سرانجام حتمی آن. این گروه‌های مسلح از خاک اقلیم وارد ایران می‌شوند. از دوستان و طرفین مذاکراتی خود بخواهید به مسئولیت بین‌المللی خود عمل کنند و مانع از ناامنی در مرز و فعالیت تروریست‌ها از آنجا علیه ایران و کردها شوند.
جناب آقای اردشیر پشنگ!
مجددا از شما می‌خواهیم در دیدار با مقامات اقلیم کردستان و فعالان رسانه‌ای و سیاسی؛ موضوع سرنوشت ده‌ها و بلکه صدها ایرانیِ عضو پ.ک.ک و پژاک را که مفقود و ناپدید هستند، پیگیری کنید. آنها، انسان هستند و خانواده‌هایشان منتظر خبر یا حداقل بازگشت پیکرشان هستند. این درخواست، نه سیاسی است و نه امنیتی! صرفا یک خواسته‌ی به‌حق انسانی- حقوقی است.
موفق باشید
شورای اجرایی دیدبان حقوق بشر کردستان ایران- آذر 1399
